Przeglądaj profile podopiecznych

Iwona Gorycka, Siemianowice Śląskie

Oszukać przeznaczenie... Wygrać ŻYCIE!

Na imię mam Anita. Opowiem Wam historię, która miała się nigdy nie wydarzyć… Historię przepięknej Osoby, z duszą Anioła. Dobrej, troskliwej, zawsze pomocnej, z niesamowitym poczuciem humoru. Kochającej życie, ludzi i zwierzaki. Pełnej zachwytu nad otaczającym ją światem, co więcej potrafiącej ten zachwyt przekazać innym. To jest historia mojej Ukochanej Przyjaciółki, ale też czyjejś Córki, Siostry, Żony, Mamusi, Babci… Był listopad 2018 roku. Iwonka spała prawdopodobnie całkiem dobrze tej nocy… No może w momentach przebudzenia myślała trochę o swoich dwóch dorosłych już córkach. Jak ułoży im się życie? Czy uda im się znaleźć kogoś dobrego, kto będzie trwał u ich boku jak jej mąż Grzegorz, czasem wkurzający, ale przecież troskliwy i kochający? Myślała o problemach w pracy, które jak się jej wtedy wydawało, zupełnie ją przerosły. Coś, co wydawało jej się constans, praca od lat w dużej firmie, nagle zaczęło walić się jak domek z kart. Obudził ją przeszywający ból w prawym boku, który nie pozwolił jej już zasnąć. Potem była pierwsza wizyta u lekarza, pierwsze badanie USG i obcobrzmiąca diagnoza: „zmiany meta na wątrobie”, Pan doktor szybko rozwiał jej wątpliwości, mówił coś o przerzutach, zlecił dalszą diagnostykę - miało być badanie TK lub rezonans. Ostatecznie była tylko biopsja, zlecona przez Pana Profesora w szpitalu, do którego Iwonka trafiła. Pech chciał, że wyniki biopsji były dobre, a Pan Profesor zmiany, które widział na USG uznał za niegroźne naczyniaki i wysłał Iwonkę do domu. Ból jednak nie ustępował, więc Iwonka postanowiła pójść do kolejnego lekarza, tym razem prywatnie. Pan Doktor nie był optymistą, skierował ją na TK i rezonans. Ten ostatni wykazał niestety przerzuty nie tylko na wątrobę, ale również na płuca. W marcu 2019 roku Iwonka znalazła się na konsultacjach w Instytucie Onkologii w Gliwicach, diagnostyka trwała przez kolejne dwa miesiące. W tym czasie okazało się że guz pierwotny znajduje się w jelicie grubym. To zabrzmiało jak wyrok. Lekarz mówił coś o trzech, może czterech miesiącach życia… W maju była operacja paliatywna usunięcia części jelita. W czerwcu zaczęły sięchemie, również paliatywne, bo na rozsiany nowotwór tylko taka chemia jest oferowana. „Paliatywny” - to słowo paraliżowało, przepowiadało wręcz, że rokowania lekarzy się spełnią. Iwonka w swojej bezsilności porzuciła jakąkolwiek nadzieję. Nie martwiła się o siebie, przecież i tak umierała… Martwiła się o swoją ukochaną Rodzinę. Dlaczego muszą tak cierpieć i to przez NIĄ?! Patrzyła na ich smutek, łzy i jeszcze bardziej zatracała się w swojej bezsilności i beznadziei. Nie chciała nawet myśleć o swojej pierwszej wnuczce, która była wtedy w drodze. Przerażało ją, że pokocha ją już teraz, przywiąże się do myśli, ze zostanie babcią i żal będzie jej umierać… Skąd wzięła siłę? Od innych chorych, tak jak ona, na leczeniu paliatywnym. Niektórych nie ma już z nami. Iwonka wreszcie dopuściła do siebie rodzinę, przyjaciół. Pozwoliła sobie pomóc. Chemia paliatywna trwał przez kolejne 14 długich miesięcy. Ostatnie badanie TK wykazało, że zmiany na wątrobie się zmniejszyły, jednak na płucach jest progres. Lekarze zadecydowali, że ze względu na stagnację i neurotoksyczność należy przerwać chemię na 3 miesiące. Potrzebne są pieniądze. Pieniądze, które szczęścia nie dają. Iwonce potrzebne są nie do szczęścia, bo szczęście Iwonka ma. Zebrana kwota pozwoli rozpocząć leczenie, które ma na celu podniesienia parametrów krwi, jak również przygotowanie organizmu na kolejne chemie. Iwonka nie ma szans na pełne wyleczenie… Bez wsparcia leczenia chemią odpowiednią dietą, nierefundowanymi lekami oraz suplementami zalecanymi przez lekarzy nie ma też szans na kolejne małe szczęścia z wnuczką, córkami, mężem, rodziną i przyjaciółmi. Do tego dochodzą koszty badań, konsultacji i dojazdów do lekarzy. Oszczędności stopniały. Wszystko zostało zainwestowane w dwa lata nierównej walki. Iwonka codziennie oszukuje przeznaczenie, każdego dnia, w każdej godzinie, minucie, sekundzie. Pozwólcie jej robić to nadal. Każda złotówka jest dla niej na wagę nie złota, lecz na wagę ŻYCIA!

22 540 zł z 50 000 zł

45%

Jarosław Ignasiak, WRZEŚNIA

Nierefundowany lek daje mi szanse na powrót do zdrowia!

Mam na imię Jarek. Moje życie przed chorobą było dobre i szczęśliwe. Miewałem oczywiście chwile zwątpienia, napięcia i stresu w pracy, ale wiedziałem, że otaczają mnie ludzie, którzy mnie kochają... To wszystko składało się w mozaikę, którą zwiemy życiem i codziennością. Wszystko zmieniło się w październiku, kiedy to małe drętwienie palców zmieniło się szybko w przeraźliwą diagnozę - guz mózgu, glejak wielopostaciowy. Rozpocząłem walkę - dla siebie i dla moich bliskich. W wyniku operacji doznałem niedowładu prawej strony ciała - ręki i nogi, ale nie poddawałem się, cały czas ćwiczyłem i rehabilitowałem się w nadziei na odzyskanie sprawności. Nadal wierzę, że kiedyś zagram z przyjaciółmi w tenisa, pojeżdżę na nartach czy popływam, a nawet poprowadzę swój samochód. Dzięki wsparciu rodziny i najbliższych dałem radę przejść kolejną operację. Niestety, w czerwcu pojawiła się wznowa, w wyniku której utraciłem zdolność mówienia. Jest to dla mnie wyjątkowo trudne, ponieważ uwielbiałem rozmowy i dyskusje na wiele tematów. Podjęliśmy decyzję o trzeciej operacji. Niestety ze względu na umieszczenie guza okazała się ona mało efektywna, ja natomiast przeszedłem ją bardzo ciężko. Na szczęście siła, która pcha mnie do życia, znowu pozwoliła się podnieść i podążać dalej. Razem z rodziną cały czas uczymy się cieszyć z drobnych rzeczy. Dzisiaj jest nowy dzień. Dzisiaj moje oczy mówią, że kocham, że jestem i że walczę o każdy dzień... W tej chorobie nie ma wielu metod, nie ma złotego środka, ale jest nadzieja. Podjąłem decyzję o leczeniu nierefundowanym lekiem o nazwie Avastin. Koszt podania miesięcznej dawki to około 13 000 złotych. Dla mojej rodziny jest to ogromna suma, ponieważ stosowana suplementacja i rehabilitacja również pochłania dużą część naszego budżetu. Wierzę, że z pomocą wszystkich dobrych ludzi, przyjaciół i rodziny uda się przyjmować ten lek jak najdłużej, a choroba się zatrzyma. Najbardziej chciałbym znowu móc mówić, powiedzieć o swoich emocjach, wyrazić swoje myśli, powiedzieć "kocham" najbliższym. Miłością nie można obdarować na zapas... Ona jest w nas każdego dnia. Wiara w to, że tak będzie, dodaje mi sił do dalszej walki. BARDZO DZIĘKUJĘ ZA WSZELKIE WPŁATY I DATKI!

162 zł z 150 000 zł

0%

Elżbieta Zagajska, PŁOUSZOWICE

Na ten moment zawieszam zbiórkę. Dziękuję za wpłaty.

Mam 60 lat, do tej pory byłam szczęśliwą żoną, matką i babcią, spełniałam się zawodowo pracując w PKP PLK S.A. jako główny specjalista. W październiku 2018 roku okazało się, że mam raka jajnika w stadium zaawansowanym (FIGO IIIC C56), brak mutacji w genach BRCA1/BRCA2 . Czy coś zaniedbałam? Nie, co roku dokładne badania. Żadnych wcześniejszych symptomów, badania laboratoryjne w normie. Niestety na tego raka nie ma wczesnych testów. Dopiero laparoskopia wykazała rozmiar klęski. Konieczne było zastosowanie 6 kursów ciężkiej chemioterapii, a po chemii natychmiastowa operacja i po niej następne 3 kursy chemii. Efektem była pełna remisja, brak zmian w tomografii komputerowej, markery w normie. Wydawało się, że bitwa wygrana, ale nie wojna - bo po roku od zakończenia ostatniej chemioterapii (czerwiec 2019) nowotwór powrócił. Obecnie przyjmuję drugą linię leczenia – chemioterapię (znowu 6 kursów ciężkiej chemii). Niestety ten rak w 70% przypadków daje nawroty, a wówczas jest to już choroba śmiertelna. Nadzieją w leczeniu raka jajnika są przełomowe wyniki badania SOLO1 ogłoszone w końcu października 2018 r., dotyczące leku Olaparib. Niestety podlega on refundacji tylko dla pacjentek z mutacją genu BRCA1/2. Ja nie jestem nosicielką mutacji w genach BRCA – co nie pozwala na kwalifikację mnie do terapii Olaparibem finansowanej przez NFZ w ramach Programu Lekowego. Jednakże badania kliniczne II fazy Study 19 dostarczyło dowodów na skuteczność Olaparibu zarówno u pacjentek z mutacją w genach BRCA, jak i u chorych bez tych mutacji. Wykazano istotne wydłużenie czasu przeżycia bez progresji (PFS) w przypadku stosowania leczenia Olaparibem w porównaniu do placebo. Korzyści z leczenia podtrzymującego Olaparibem utrzymują się również długoterminowo: wydłużeniu ulega nie tylko czas do progresji choroby, ale i czas do kolejnej terapii (TFST). Bez refundacji koszt leczenia to ok. 22 000 zł miesięcznie!!! Leczenie Olaparibem wymaga włączenia leku najpóźniej do 8 tygodnia od zakończenia chemii i powinnam otrzymać co najmniej 6-9 cykli terapii. Z uwagi na długotrwałe i kosztowne leczenie mogę samodzielnie sfinansować niecałe 15% kosztów terapii. Jednak wierzę w dobroć ludzi i stąd moja obecność w Onkozbiórce. Cel zbiórki to pozostała część kosztów. Każda wpłata jest szansą na kontynuację mojego leczenia i wyzdrowienie. Wszystkim darczyńcom z całego serca dziękuję.

77 309 zł z 198 000 zł

39%

Krzysztof Tasulis, Świeradów-Zdrój

Walczmy o Krzyśka. Nie dajmy glejakowi wygrać!

NIE DAJMY GLEJAKOWI WYGRAĆ! JEST SZANSA NA WYLECZENIE DZIĘKI IMMUNOTERAPII! Ludzie mawiają, że życie zaczyna się po trzydziestce. Ja dopiero co przekroczyłem ten próg, mam 33 lata. Pracuję jako wychowawca w Domu Wczasów Dziecięcych, w swoim ukochanym mieście, gdzie dzielę się z odwiedzającymi DWD grupami swoją pasją, jaką jest chodzenie po przepięknych górach i opowiadam im o lokalnej historii. Planuję ślub i założenie rodziny z ukochaną Madzią. Wszystkie plany i marzenia na przyszłość stanęły pod znakiem zapytania, gdy przyszła diagnoza - glejak wielopostaciowy IV stopnia, czyli najgorszy i najbardziej agresywny ze wszystkich guzów mózgu. Zaczęło się niepozornie: ból głowy, który prawie każdy z nas bagatelizuje, myśląc "poboli, poboli i przestanie". Kiedy ból nie mijał i nie mogłem już normalnie funkcjonować, zgłosiłem się do lekarza, ale w dobie COVID-19 oczywiście miałem "szczęście" skorzystać z teleporady. Po analizie objawów rozpoczęto leczenie zatok... Nic nie zapowiadało tego, co miało później nastąpić. Ból się nasilał, a w dniu 28.06.2020 r. dostałem gwałtownego ataku padaczkowego, straciłem przytomność, dalszą część historii znam już tylko z relacji moich bliskich. Życie uratowała mi Ukochana Madzia dzięki szybkiej i zdecydowanej reakcji. Niezwłocznie przewieziono mnie na SOR. Po wykonaniu tomografu i rezonansu okazało się, że w lewym płacie czołowym znajduje się wielki guz - 8 cm x 5,5 cm x 5,2 cm. Rosnące ciśnienie wewnątrzczaszkowe, utrata przytomności, mikroudary, atak padaczkowy... To wszystko sprawiło, że błyskawicznie, w trybie pilnym, już następnego dnia przeprowadzono ratującą życie operację usunięcia guza. Guz udało się w całości usunąć, a ja dochodziłem do siebie po operacji, najpierw na oddziale intensywnej terapii, a później na oddziale neurochirurgii. Czułem się coraz lepiej, wszyscy myśleliśmy, że to już koniec, że najgorsze za nami i teraz będzie już wszystko OK. Nasza radość nie trwała jednak długo, wynik badania histopatologicznego był jednoznaczny - glejak wielopostaciowy IV stopnia. Większość informacji, jakie można wyczytać na temat tego nowotworu w internecie to prawie wyrok. Ani ja, ani moi bliscy nie zgadzamy się z tym stwierdzeniem. Statystyka to przekłamany obraz rzeczywistości i jest to tylko informacja, a nie wyrok. Każdy pacjent jest inny, znane są przypadki osób wyłamujących się z tych statystyk, żyjących wiele lat po usunięciu guza. W zdrowiu i szczęściu, jako i my planujemy!!! Nie zamierzam się poddać, chcę i będę walczyć o swoje życie i zdrowie w każdy możliwy sposób. Teraz jestem w trakcie leczenia skojarzonego (połączenie radio i chemioterapii) w Instytucie Onkologii w Gliwicach. Jednak żebym całkowicie wyzdrowiał, nie można na tym poprzestać. I działać trzeba już natychmiast! A niestety standardowe leczenie onkologiczne w Polsce ogranicza się jednak tylko do tych wymienionych wyżej metod. Już nawet suplementacja środkami ochronnymi, wzmacniającymi i wspomagającymi proces zdrowienia jest we własnym zakresie i na własny koszt, a wydatki te są niemałe. Poza granicami kraju są efektywne, potwierdzone wieloma pozytywnymi efektami terapie onkologiczne, stanowiące alternatywę lub uzupełnienie leczenia standardowego. Szansą na moje wyleczeniejest immunoterapia, czyli w dużym uproszczeniu leczenie polegające na odbudowaniu i stymulacji układu odpornościowego do walki z komórkami nowotworowymi. W Polsce dostęp do immunoterapii jest ograniczony do zaledwie kilku nowotworów i nie obejmuje leczenia glejaka wielopostaciowego. Leczenie takie jest możliwe w Klinice Immun-Onkologischen Zentrum Koln (IOZK) w Kolonii. Niestety koszt takiego leczenia przekracza możliwości finansowe moje, całej mojej rodziny oraz wszystkich bliskich i przyjaciół. Całkowity koszt kompleksowej indywidualnej spersonalizowanej terapii to ok. 80.000 EURO. Jak najszybsze rozpoczęcie leczenia jest tu bardzo ważne! Trzeba je rozpocząć niezwłocznie po zakończeniu intensywnej chemioradioterapii, dodając immunoterapię już podczas chemioterapii podtrzymującej, aby zmaksymalizować szansę całkowitego wyleczenia. Zarówno ja, jak i cała Rodzina jesteśmy przekonani, że uda się tego dziada-glejaka pokonać i zapewnić mi jeszcze długie lata życia, ale potrzebujemy do tego Waszej pomocy. Nie mam zamiaru się poddać i wierzę w zwycięstwo, a każda podarowana przez Was pomoc finansowa będzie przybliżała mnie do osiągnięcia tego celu. W chorobie nowotworowej, zwłaszcza tak agresywnej jak glejak wielopostaciowy, kluczowe jest jak najszybsze wdrożenie leczenia. Niestety w obecnej rzeczywistości pacjenci onkologiczni muszą sobie radzić sami, jeśli chcą wyjść poza chemioradioterapię i muszą opłacić wszystko we własnym zakresie, a koszty są przeogromne. Dlatego bardzo liczymy na Waszą pomoc. Jesteśmy w stałym kontakcie z lekarzami z Kliniki w Kolonii. Wstępne analizy i badania są już wykonywane. Powinienem się tam zgłosić osobiście na końcową konsultację już po 22 września, a w ciągu kolejnych dwóch tygodni rozpocząć zaplanowane spersonalizowane leczenie immunoterapią. Czasu jest tak mało, a koszt całkowity terapii ogromny!!! Zgromadzenie całej kwoty na leczenie w tak krótkim czasie jest bardzo trudne, ale wierzymy głęboko, że z Waszą pomocą uzbieramy kwotę niezbędną najpierw do rozpoczęcia, a potem do kontynuowania leczenia. Pomóżcie mi wygrać z tym wrednym i podstępnym glejakiem! Będziemy wdzięczni za najdrobniejsze nawet wpłaty, bo razem dadzą one kwotę, której potrzebujemy. Krzysztof z Ukochaną Madzią

9 415 zł z 500 000 zł

1%

Kateryna Svietailova, SŁUPSK

Pomóż mi w walce z nawrotem choroby!

Mam na imię Kateryna. Przyjechałam do Polski z Ukrainy, bo tam, gdzie mieszkałam, trwała wojna! Znalazłam pracę i mieszkanie w Słupsku. Niestety zachorowałam na nowotwór złośliwy szyjki macicy. Podjęłam leczenie, walczyłam o siebie i się udało! Po wyjściu ze szpitala trwała pandemia, a ja musiałam znaleźć pracę. Kiedy wreszcie się udało, otrzymałam informację, że nowotwór wrócił i że są przerzuty. Nie mam oszczędności, bo podczas pandemii musiałam przetrwać. Potrzebuję pomocy w zakupie leków, opłaceniu badań oraz konsultacji lekarskich.

585 zł z 5 000 zł

11%

Piotr Bomba, GDAŃSK

Terapia NanoTherm jest dla mnie ratunkiem

Mam na imię Piotrek, mam 36 lat. Wykształcenie: technik leśnik. Choroba zaczęła się u mnie od silnego bólu głowy i coraz częstszych ataków padaczki. W sierpniu 2019 r. rozpoznano u mnie guza mózgu okolicy prawego płata czołowego, przy szczelinie Sylwiusza - Glejak wielopostaciowy, wtórny (secondary,glioblastoma), IDH-mutant,WHO grade 4 (najbardziej złośliwy i agresywny). Nowotwór zbudowany jest z komórek o wysokiej aktywności mitotycznej. Bardzo szybko rośnie i się rozprzestrzenia. W sierpniu 2019 r. przeszedłem operację resekcji guza, niestety nie udało się usunąć całego guza, część pozostała. Jego lokalizacja nie pozwala na to, aby można go było wyciąć w całości. Groziłoby to prawdopodobnym paraliżem, a nawet utratą mowy. Część guza, która pozostała jest w tej chwili nieaktywna, można powiedzieć "uśpiona". Boję się każdego dnia, że guz się obudzi, a wtedy jego komórki ze zdwojoną siłą będą mutowały. Od roku jestem pod opieką onkologa i neurologa. Od października 2019 r. regularnie przyjmuję comiesięczną chemioterapię (obecnie 280 mg). Jestem już po radioterapii. Moją szansą na dalsze życie jest terapia NANOTHERM wykonywana w klinice w Lublinie, terapia pozwalająca mi na przedłużenie życia nawet o kilka lat, co jest dla mnie bezcenne. Niestety nie jest refundowana przez NFZ. Nie posiadam środków na tę terapię, a mój stan zdrowia nie pozwala mi na pracę. Dlatego bardzo proszę Was o wsparcie finansowe. Koszt tej terapii (operacja + 6 sesji terapii) to 195000 zł. Terapia polega na wstrzyknięciu do guza lub aplikacji na ściankę, cząsteczek zawierających tlenek żelaza, które są potem aktywowane w urządzeniu NanoActivator podczas 6 sesji. W wyniku tego komórki nowotworowe zostają zniszczone lub uwrażliwione na dalsze metody leczenia, jak radioterapia lub chemioterapia, a tkanki otaczające guz pozostają nienaruszone. Terapia jest dla mnie jedyną szansą, abym mógł zwalczyć tego potwora i cieszyć się życiem. Chciałbym w przyszłości założyć rodzinę, mieć dzieci. Proszę, pomóżcie mi w walce z glejakiem. Każda wpłata bardzo dużo dla mnie znaczy. Jest dla mnie ogromnym wsparciem finansowym, ale też psychicznym. Dlatego z góry wszystkim bardzo dziękuję za wszelką pomoc.

324 zł z 195 000 zł

0%

Krzysztof Płóciennik, Łódź

Pokonać glejaka

Cześć! Mam na imię Krzysiek i mam 39 lat. W grudniu 2019 zostałem poddany operacji. Po dwóch tygodniach otrzymałem wynik, którego, powiem szczerze, nie spodziewałem się: GLEJAK WIELOPOSTACIOWY IV STOPNIA. Najwyższy stopień złośliwości. Jest to najbardziej agresywny i najbardziej złośliwy ze wszystkich guzów. Czekam na badanie rezonansu, który ma odbyć się niebawem, czy mam wznowę, czy też nie. Obstawiam oczywiście tę 2 z wersji. Wspólnie z rodziną znaleźliśmy informacje na temat leczenia guzów mózgu za pomocą terapii NanoTherm w Niemczech i w Polsce w Klinice w Lublinie, która może przedłużyć mi życie i wpłynąć na spowolnienie procesu odrastania guza. Terapia ta działa na guzy od wewnątrz i może być ona stosowana jako monoterapia lub być łączona z chemioterapią i radioterapią w celu wzmocnienia skuteczności tych metod leczenia. Terapia NanoTherm® polega na wstrzyknięciu do guza płynu o właściwościach magnetycznych, który następnie rozgrzewany jest za pomocą bardzo szybko zmieniającego się pola magnetycznego. W wyniku działania powstałego ciepła komórki nowotworowe zostają zniszczone lub uwrażliwione na dalsze metody leczenia, takie jak radioterapia i chemioterapia, dzięki czemu ich skuteczność wzrasta. Niestety terapia nie jest na chwilę obecną refundowana przez NFZ. Szacowany koszt leczenia/zabiegu to około 200.000 PLN. Glejak wielopostaciowy IV stopnia to wyrok śmierci.

25 298 zł z 200 000 zł

12%

Jolanta Szczepańska, Zielona Góra

Kosztowna operacja pomoże uratować mi życie

Witam! Jestem Jola, mam 55 lat, mam męża i dwoje dzieci. Zwracam się z prośbą do ludzi o dobrych sercach o pomoc w zbiórce pieniędzy na moją operację, która pomoże mi uratować życie. Zachorowałam trzy lata temu na chorobę nowotworową trzustki, jest to nowotwór złośliwy NET G1. Przeszłam operację resekcji trzonu i ogona trzustki, śledziony i woreczka żółciowego, był to dla mnie wielki szok i przeżycie, ale udało mi się wygrać tę bitwę. Miałam spokój przez trzy lata. Teraz zachorowałam ponownie, znów guz zaatakował w okolicy głowy trzustki przy wyrostku haczykowatym. Najlepszym rozwiązaniem w moim przypadku, żeby zaoszczędzić tę część trzustki, która mi pozostała, jest usunięcie guza metodą małoinwazyjną ,Nanoknife. Zostanie usunięty sam guz, a potem zostanie zastosowane leczenie. Po takiej operacji mogłabym żyć i normalnie funkcjonować. Bardzo proszę o pomoc, gdyż ta operacja nie jest finansowana przez NFZ, a kosztuje 40.000 zł. Dla mnie kwota ta jest nieosiągalna. Bardzo proszę o pomoc.

1 233 zł z 40 000 zł

3%

Karina Błachnio, Warszawa

Cel zbiórki został osiągnięty

Mam na imię Karina. Wszystkie informacje na temat raka zawsze omijałam szerokim łukiem (być może ze strachu?), ponieważ wydawało mi się, że zdrowa dieta, zdrowy styl życia, pozytywne podejście do życia, pozwolą mi się przed nim ustrzec. Niestety, to za mało, nieznane są przyczyny jego pojawienia się. U mnie zdiagnozowano raka piersi i to w momencie totalnych przemian w moim życiu. Pożegnałam się z pracą, w której przepracowałam 10 lat. Zaczęłam szukać prawdziwego powołania. Zmieniłam mieszkanie i jestem pierwszy raz w życiu z kredytem. Przestałam karmić po drugiej ciąży, żeby móc zacząć ćwiczyć. Chciałam trochę schudnąć, żeby wrócić do formy. Planowałam wakacje dla dzieci w sierpniu. Ale wszystkie plany muszę zrewidować i odłożyć na jakiś czas. Życie w pandemii pokazało nam, że jednak lubimy całą tę krzątaninę, wyjścia do kina, spotkania w kawiarniach, w ogóle WSPÓLNE spędzanie czasu. Ja z moją diagnozą zrozumiałam to jeszcze dosadniej. Teoretycznie wszyscy wiemy, że umrzemy. Pytanie: kiedy? Ja chciałabym żyć, wybieram życie dla siebie, dla mojej Paulinki, dla Marcela i dla mojego męża. Dla siebie, bo muszę jednak dużo zmienić. Było takie przemówienie Steve'a Jobsa, w którym mówił, że sens pewnych działań w życiu i zdarzeń można zrozumieć jedynie z retrospektywy. Ja mam nadzieję, że jak za 10 lat będę wspominać czas choroby, to będzie to tylko i wyłącznie wydarzenie, które pozwoliło mi zmienić się na lepsze. Mam nadzieję, że pomożecie mi w tym, żebym mogła wrócić do swoich planów i je zrealizować. Zbieram pieniądze na wydatki związane z moim leczeniem; leki, konsultacje, diagnostykę oraz dojazdy do ośrodków leczenia.

20 331 zł z 15 000 zł

135%

Romana Rojek, Warszawa

Cel zbiórki został osiągnięty

Cześć, mam na imię Roma i rozpoczynam moją walkę z rakiem piersi. Diagnozę poznałam 20 dni temu i spadła ona na mnie jak grom z jasnego nieba, bo przecież regularnie się badam. Przede mną ciężka chemia, operacja, naświetlania i wieloletnia kuracja hormonalna. Rak jest zjadliwy, ale na szczęście nie rozprzestrzenia się. Dlatego szybko podjęta kuracja daje duże szanse na całkowite pozbycie się go i znowu bycie szczęśliwą mamą dla Maksa i Antka. Niestety mój domowy budżet nie udźwignie jej kosztu. Nie mogę też liczyć na finansowanie NFZ. Nigdy nie umiałam i nie prosiłam nikogo o pomoc. Teraz wiem, że sama nie dam rady. Jesteście moją jedyną szansą na to, żeby nie rozciągać leczenia w czasie i nie pozwolić kosztom rosnąć jeszcze bardziej. Bardzo potrzebuję Waszych wpłat i wsparcia – ważna jest każda złotówka. Pomóżcie mi pozbyć się raka i wrócić jak najszybciej do pracy. Bo mam dla kogo żyć. Moi synowie są w takim wieku, że potrzebują mamy i wsparcia w nauce, poznawaniu świata, stawaniu się wartościowymi i dobrymi ludźmi. Chcę brać pełny udział w ich życiu, przeżywać ich emocje, cieszyć się z ich sukcesów, poznać ich dziewczyny, narzeczone, organizować śluby i wychowywać wnuki. To możliwe, bo na drodze do szczęścia stoi tylko brak pieniędzy. Wiem, że dobrych ludzi jest wielu. Razem potrafimy zrobić niesamowite rzeczy: wyposażamy szpitale, wysyłamy dzieci za granicę na operacje ratujące życie, odbudowujemy domy. Wierzę, że z Waszą pomocą wyzdrowieję, że nie opuścicie mnie w potrzebie.

96 207 zł z 80 968 zł

118%

Anna Lankau-Pogorzelska, Warszawa

Proszę o wsparcie w walce z chorobą.

Nazywam się Anka, mam 48 lat i od końca maja 2020 r. jestem pacjentką Narodowego Centrum Onkologii. Po 15 latach życia z niezłośliwą zmianą w piersi, badaną i obserwowaną co roku, usłyszałam diagnozę: rak piersi o wysokim stopniu złośliwości. Po 4 latach od rozpoczęcia leczenia rak przypomniał o sobie, zagnieżdżając się tym razem w kościach. Właśnie dostałam potwierdzenie, że muszę wrócić ponownie na drogę leczenia i wiem, że nie będzie to łatwe, na pewno trudniejsze niż za pierwszym razem. Mam jeszcze pokłady siły na kolejną bitwę, ale i dużo lęku w sobie, że przegram, że nie dam rady. Jestem mamą dwójki cudownych dzieciaków: 10-letniej Ewy i 14-letniego Janka, który właśnie kończy szkołę podstawową. Zawodowo od ponad 14 lat jestem związana z marketingiem handlowym. Kiedyś zawsze w ruchu, w podróżach, podczas których pokazuję dzieciom, jak piękny i ciekawy jest otaczający nas świat. Tymczasem czas od maja 2020 okazuje się dla mnie mało łaskawy i daje mi porządnie popalić, zmuszając mnie do rewizji życiowych planów. Moja choroba to ponownie "świeża" sprawa, a może nazwijmy ją odgrzewanym kotletem. Czasem o niej zapominam, staram się funkcjonować tak jak dawniej, mając świadomość, że ponowne nadejście tych trudnych chwil jest nieuchronne. Dzięki przyjaciołom, rodzinie, licznej grupie najlepszych sąsiadów na świecie i współpracownikom wiem, że nie zabraknie mi wsparcia, ludzkiej życzliwości i pomocy. Jestem typem wojowniczki, która zawsze stawia czoła trudnościom. Zawsze staram się radzić z problemami sama, przyjmując, że na tym świecie jest mnóstwo ludzi potrzebujących bardziej niż ja. Moim nowym celem ponownie staje się pokonanie raka, dla siebie, dla rodziny, dla przyszłości. Chciałabym przejechać z córką 50 km na rowerach - tak jak obiecała, nauczyła się jeździć na rowerze. Chciałabym kiedyś wydać komiks mojego syna i może własne opowiadania. Chciałabym móc podróżować jak dawniej i poznawać ludzi. To plany na potem. Obecnie najważniejszym zadaniem dla mnie samej jest wyzdrowieć i przetrwać najtrudniejszy czas terapii. Nie wiem jeszcze, z czym znowu będę musiała się zmierzyć, ale mam nadzieję, że wygram. Proszę o wsparcie w pokryciu kosztów leków, konsultacji i badań lekarskich oraz rehabilitacji.

51 842 zł z 60 000 zł

86%

Filip Koźmiński, Kraków

Proszę o pomoc w finansowaniu leczenia i rehabilitacji

Cześć. Mam na imię Filip. W chwili kiedy to piszę, jest wiosna 2020 roku, a ja kończę liceum oraz szykuję się do matury. Równocześnie jednak od 2015 roku walczę z niezwykle ciężką, śmiertelną chorobą – mięsakiem Ewinga. Wiązało się to z 5 latami radykalnego leczenia: trudnymi operacjami, licznymi zabiegami, chemioterapią i radioterapią. Nie obyło się też bez chwil bardzo ciężkich - wznów w płucach, powikłań, reoperacji, autologicznego przeszczepu szpiku kostnego, kolejnych chemioterapii i kolejnych miesięcy spędzonych w szpitalach w Krakowie i Warszawie. W tym czasie poznałem wielu wspaniałych ludzi (pewnie to również jest część z Was), którzy pomogli mi i moim rodzicom przejść przez najtrudniejszy okres leczenia, wspierając nas również w udźwignięciu jego kosztów. Walka trwa jednak nadal, a ja jestem silny i nie mam zamiaru się poddać. Chcę wrócić, na ile to będzie możliwe, do zdrowia, które pozwoli mi prowadzić normalne życie, iść na wymarzone studia i z optymizmem patrzeć w przyszłość. Dlatego właśnie, w imieniu moim i mojej najbliższej rodziny, proszę o wsparcie w zebraniu środków, które będą przeznaczone na leczenie i rehabilitację oraz niezbędne koszty z tym związane (miesięcznie oscylują w granicach 2 tys. zł). Rocznie potrzebuję 25.000 zł, to jest kwota, jaką chciałbym zebrać. Każda Wasza pomoc, nawet najmniejsza, jest bardzo potrzebna! Z góry dziękuję, pozdrawiam i życzę wszystkim zdrowia, Filip

18 704 zł z 25 000 zł

74%

Zbiórki

Oświadczam, że zapoznałam/zapoznałem się i akceptuję treść Zgody marketingowej.