Przeglądaj profile podopiecznych

Agata Wesołowska, JELCZ-LASKOWICE

Nadzieja

„Miłość jest największym lekarstwem. Jej moc jest niezwykła.” – Amma

0 zł z 1 000 zł

0%

Beata Pawlik, Turek

Witajcie, mam na imię Beata. Jestem mamą dwóch, niestety dorosłych już, córek. Dlaczego niestety? A to dlatego, że obie dawno opuściły rodzinne gniazdo. Jednakże są one ogromnym wsparciem w trudnych dla mnie chwilach, które w ostatnim czasie mocno się namnożyły. W lipcu zeszłego roku otrzymałam wiadomość, że mam RAKA. W ciągu zaledwie 10 miesięcy dziadostwo zajęło mi żołądek. W lipcu 2023 roku miałam gastroskopię i nic nie było. Na szczęście nie mam żadnych przerzutów, ale bardzo mnie to uderzyło - jak grom z jasnego nieba. Długo skrzętnie ukrywałam chorobę przed znajomymi i przyjaciółmi. Nigdy nie musiałam i nie lubiłam prosić o pomoc. Córki długo przekonywały mnie, żeby jednak otworzyć się na ludzi i dać sobie pomóc. Dlatego zdecydowałam się skorzystać z pomocy Fundacji. Rodzina, przyjaciele i znajomi określili mnie jako osobę ciepłą, uśmiechniętą i pełną empatii w stosunku do ludzi jak i zwierząt. Sama pragnę napisać, że kocham życie i czerpię z niego pełnymi garściami. Kocham swoje córki oraz wnuki i pragnę spędzać z nimi jak najwięcej czasu. Lubię podróżować, jeździć na koncerty kapel rockowych i w ogóle nie czuję, że mam tyle lat, ile mam. Póki co jest to niemożliwe. Chemia znacząco osłabiła mój organizm i spowodowała, że bardzo szybko się męczę. Nawet najprostsze czynności sprawiają mi trudność. Wchodząc po schodach do mieszkania (jest ono na czwartym piętrze), muszę robić przystanki na odpoczynek i złapanie oddechu. Do tej pory korzystałam z oszczędności. Niestety wyczerpały się i brakuje mi funduszy na dalsze leczenie, dojazdy do szpitala - mam 180 km w jedną stronę - oraz na rehabilitację i specjalną dietę. Lekarze zalecili mi dietę wysokobiałkową oraz picie Nutridrinków - dwa, trzy dziennie. Produkty te są drogie i dlatego nie zawsze mogę sobie na nie pozwolić. Utrzymuję się z emerytury, która nie jest wysoka i dlatego proszę o pomoc. Uwzględniając powyższe, bardzo Was proszę: kto chce, kto może, to niech pomoże. Z góry wszystkim dziękuję za pomoc i szansę... KARMA WRACA!

100 zł z 20 000 zł

0%

Ewelina Wieremiejczyk, Warszawa

Proszę o małe wsparcie

Cześć, mam na imię Ewelina, mam 38 lat, na Mikołajki 2024 r. dostałam super prezent - rak piersi Her 3+ nieluminalny G3, do tego mam naczyniaka w kręgosłupie i kostniaka. Niestety, jak wiecie, leczenie jest bardzo kosztowne... Dojazdy, leki, dodatkowe, częste badania, które trzeba wykonać na już, a to jest możliwe tylko prywatnie. Po ostatniej wizycie miałam przełożoną chemię z uwagi na lekkie uszkodzenie wątroby, a za leki musiałam zapłacić ponad 300 zł itp. Potrzebuję niewielkiej kwoty... Rozumiem, że są osoby w trudniejszej sytuacji, ale każdy chory potrzebuje choć odrobiny wsparcia. Moja wypłata idzie na opłaty, do tego kredyt, no i futrzaka kociaka trzeba wykarmić :) Staram się walczyć, nie tracić nadziei i iść do przodu. Mój mąż jest osobą niepełnosprawną z porażeniem mózgowym lewostronnym, jestem mu wdzięczna za to, że pomaga mi, na ile może i ja mu pomagam. Na ile mogę :) Bardzo walczę i pragnę wrócić do normalności, do zdrowia, do mojej kochanej pracy, za którą tęsknię. Muszę być zdrowa, aby zadbać o bliskich. Będę Wam bardzo wdzięczna za jakąkolwiek pomoc. Z góry dziękuję!

3 005 zł z 5 000 zł

60%

Anna Bobowska, Warszawa

Leczenie Ani

Utworzyłem zbiórkę na potrzeby zakupów leków, dodatkowych prywatnych badań i wizyt lekarskich dla mojej żony, która dała mi 4 dzieci i ma 38 lat.

24 013 zł z 50 000 zł

48%

Wioletta Drywa-Grzesik, Mosty

Leczenie onkologiczne

Kochani Przyjaciele, Znajomi i Wszyscy Dobrzy Ludzie, gdy jesteśmy zdrowi, życie wydaje się prostsze, pełne marzeń i planów, ale gdy nagle dopada nas choroba, cały świat się wali, a zdrowie okazuje się najcenniejszym skarbem. Wtedy właśnie liczy się każda pomocna dłoń i wsparcie, które może uratować życie. Dziś przychodzę do Was z ogromną prośbą o pomoc. Dwa lata temu usłyszałam druzgocącą diagnozę – nowotwór złośliwy, nieoperacyjny naciekowy dwunastnicy. To rzadki nowotwór, dotykający zaledwie 1% społeczeństwa, niezwykle trudny do leczenia. Mimo wszystko walczę z całych sił! Według danych KRN w Polsce w 2021 roku zachorowało na niego 439 osób, z czego zmarło 237. Dla porównania w tym samym roku rak piersi - 21 tys. zachorowań. Po pierwszym konsylium usłyszałam, że został mi rok życia, a przy dobrych rokowaniach dwa lata. Od początku wiedziałam, że będzie to wyłącznie leczenie paliatywne. Przeszłam już 8 chemioterapii, 3 immunoterapie, 4 radioterapie, po których nastąpił progres. Miałam wykonane protezowanie dróg żółciowych i inne zabiegi. Lekarze w Polsce nie widzą już dalszych opcji leczenia. Pozostaje mi jedynie szukanie leczenia za granicą, co niestety wiąże się z ogromnymi kosztami. Z uwagi na mój stan zdowia musiałm zrezgnować z pracy zawodowej i zamknąć mój ukochany salon fryzjerski - moją pasję życiową. Mam w sobie ogromną wolę walki i nadzieję, że uda mi się wygrać z chorobą. Każda złotówka, każda modlitwa, każde dobre słowo mają ogromne znaczenie, za co będę ogromnie wdzięczna. "Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas." – Flora Edward Z całego serca dziękuję za każde wsparcie.

26 737 zł z 1 000 000 zł

2%

Agnieszka Kaźmierczak, Sokołowo

Pomóż naszej mamie w walce z glejakiem

Trudno jest opowiadać o bólu, strachu i niepewności, które towarzyszą nam już od 2 lat. W lutym 2023 roku mama trafiła do szpitala w Koninie ze względu na złe samopoczucie. Wtedy jeszcze nie spodziewaliśmy się, że nie wyjdzie już stamtąd taka sama… Nasze życie zmieniło się bezpowrotnie! Po wstępnych badaniach lekarz stwierdził guza mózgu! Byliśmy załamani. 22 lutego została wykonana operacja, po której mama przez kilka dni przebywała w śpiączce. Sama operacja była dla nas ciężkim przeżyciem, ale po usłyszeniu dokładnej diagnozy nasz świat całkowicie się załamał. W jej głowie znajdował się glejak wielopostaciowy – glioblastoma! Na początku wiosny mama zaczęła 6-tygodniowy cykl chemii i radioterapii. Niestety po kontrolnym rezonansie w grudniu ubiegłego roku dowiedzieliśmy się o wznowie. Po wstępnych konsultacjach z lekarzami stwierdzono, że guz nie jest operacyjny i zostaje jedynie chemioterapia. My jednak dalej szukaliśmy ratunku! Zdecydowaliśmy się na konsultację u innego lekarza, który podjął się ponownej operacji mamy w prywatnej klinice. Odbyła się ona w styczniu 2024 roku. Niestety pozostawiła po sobie spore ubytki neurologiczne, które utrudniają mamie codzienne funkcjonowanie. Mama ponownie przeszła chemioterapię, jednak ze względu na zły stan zdrowia i wyniki – leczenie zostało przerwane. Niestety po zwołanym konsylium dowiedzieliśmy się, że guz znowu odrasta i konieczna jest kolejna operacja. We wrześniu odbyła się kolejna resekcja guza mózgu. Guza udało się wyciąć w 90%! Obecnie mama jest już po radioterapii. Niestety do chemii nie zostaliśmy zakwalifikowani, ponieważ mama dostała zakrzepicy żył. Nie czuje się najlepiej. Ma problemy z chodzeniem, wymaga wsparcia i pomocy w codziennym funkcjonowaniu i podstawowych czynnościach. Dlatego zwracamy się z prośbą o pomoc finansową. Leki są bardzo drogie, rehabilitacja, wszelkie witaminy. Sami nie damy rady... Dziękujemy za okazaną pomoc każdemu z osobna.

0 zł z 10 000 zł

0%

Agnieszka Piekarska, Wrocław

Wsparcie w walce z rakiem piersi

Witam, mam na imię Agnieszka. W sierpniu 2024 roku zdiagnozowano u mnie złośliwy nowotwór piersi. Jestem po chemioterapii i czekam na operację, która odbędzie się w marcu. Jednak nie będzie to koniec leczenia. Czeka mnie jeszcze immunoterapia pooperacyjna i radioterapia. Po chemioterapii organizm jest wycieńczony i potrzebuje leków, specjalistycznego żywienia i rekonwalescencji. Aby móc skupić się na walce z chorobą a nie na zmartwieniach finansowych, proszę Was o wsparcie.

0 zł z 15 000 zł

0%

Katarzyna Madejek, Gorzów Wielkopolski

Pomoc na walkę z rakiem

Moje życie do 24.12.24 roku biegło spokojnie. Przez 58 lat prowadziłam spokojny i poukładany tryb życia. Mam dobrego syna i męża oraz swoich kochanych rodziców, którzy teraz są już po 80-tce. Prowadziłam sklepik ze starociami, który był moim oczkiem w głowie. I tak życie biegło z dnia na dzień do Wigilii, o którejpo prostu zapomniałam... Po wizycie w szpitalu musiałam tam zostać i to był pierwszy raz bez opłatka, prezentów i życzeń. Moja rodzina w tym dniu została nagle sama, bez uprzedzenia, w pustym domu. A ja przeszłam badania i diagnozę: guz mózgu. Potrzebna była natychmiastowa operacja. Operacja się udała, teraz czeka mnie 6 tygodni radio i chemioterapii. Muszę dać radę dla tych, których kocham nad życie i wiem, że jest im smutno, ale nie tracą nadziei, wspierając mnie. Moja bezsilność jest straszna, ale będę walczyć. Są nowe metody leczenia nierefundowanego przez NFZ i mam nadzieję i głęboko w to wierzę, że dla tych, których kocham, tę walkę wygram. Z góry dziękuję za okazane wsparcie. Gdy wyzdrowieję, postaram się ten dług spłacić, pomagając innym.

50 zł z 150 000 zł

0%

Anna Wisińska, Gdańsk

Podstępny rak jajnika i nadzieja na wyleczenie

Mam na imię Ania, jestem mamą dwóch wspaniałych Synów: Ignasia lat 7 i Tymka lat 17 lat, których wychowuję sama. Zawsze byłam fighterką, a w życiu ładowało mnie to, że mogę pomagać i wspierać, nie istniało stwierdzenie "nie da się". Pokonałam mnóstwo przeciwności losu i zawsze brnęłam w życiu do przodu, pomagając też innym. Dzieliłam się dobrem i moimi niekończącymi się pokładami energii i pozytywnego nastawienia. Na co dzień byłam bardzo aktywna zawodowo, towarzysko i rodzinnie. Życie moje, Tymka i Ignasia przewróciło się do góry nogami w kwietniu 2024, kiedy to dowiedziałam się o pierwszym - 9 cm - guzie jajnika. Przeszłam ciężką operację cytoredukcji, gdzie wycięto mi wiele narządów – operacja wykryła dodatkowe 5 złośliwych guzów nowotworowych, których badania obrazowe nie ujawniły wcześniej. Wycięto w sumie 5 guzów, jeden został. Przeszłam ciężką podwójną chemioterapię w sześciu cyklach. Niestety to nie koniec mojej walki o zdrowie, ponieważ oprócz druzgocących skutków ubocznych chemioterapii ostatnie badania wykazały u mnie niestety zmiany wtórne. Od drugiej połowy grudnia 2024 r. jestem w trakcie leczenia nierefundowaną monoterapią inhibitorem PARP (niestety zgodnie z zasadami programu lekowego nie łapię się pod refundację), której koszt to ponad 11.000 zł za opakowanie leku, który wystarcza na 14 dni. Lekarze wcześniej zakładali, że dawka wystarczy na miesiąc, niestety trzeba było ją podwoić ze względu na zmiany wtórne. Na chwilę obecną zebrane środki zapewniają mi leczenie do września 2025, a leczenie ma trwać do końca 2026. To nie jedyne koszty, z jakimi mój przeciwnik każe mi się mierzyć - dochodzą ogromne koszty wizyt lekarskich, leków wspomagających, rehabilitacji i badań diagnostycznych, które przekraczają często moje możliwości finansowe. Toczę swój pojedynek od 2009 roku. To właśnie wtedy stwierdzono u mnie mutację w genie BRCA1. Oznacza ona predyspozycję do zachorowań na nowotwór jajnika i piersi. W 2011 roku poddałam się zabiegowi mastektomii, czyli usunięcia piersi. Przez kilka lat kolejne badania nie wykazywały żadnych nieprawidłowości, aż do 2015 roku, kiedy wykryto guzy na tarczycy, czego konsekwencją było wycięcie jej. Pierwsze poważne objawy obecnej choroby pojawiły się u mnie latem 2023 roku. Przez dłuższy czas utrzymywało się złe samopoczucie, bóle brzucha oraz krwotoki, które ustąpiły dopiero po konsultacji z lekarzem i podaniu leków. Zaniepokojona stanem zdrowia w dalszym ciągu wykonywałam regularne badania profilaktyczne – bez efektów w postaci wykrycia nieprawidłowości. Zdecydowałam wtedy, że poddam się zabiegowi profilaktycznej owariektomii (usunięcia jajników z przydatkami). Niestety na termin wizyty u specjalisty, który wystawiłby niezbędne skierowanie, trzeba było czekać do kwietnia 2024. Mój stan zdrowia znacznie się pogorszył w marcu 2024 roku. Powróciły bardzo silne i nieustępliwe bóle brzucha oraz pleców, a złego samopoczucia nie redukowały nawet mocne leki przeciwbólowe. Umówiłam wizytę u specjalisty ponownie i przed wizytą na własną rękę wykonałam jeszcze badania laboratoryjne, w tym poziom markera nowotworowego Ca-125. Wynik markera przekroczył moje najśmielsze wyobrażenia - 1450 (norma 35). Po dwóch tygodniach byłam już na stole operacyjnym, a wynik markera Ca-125 wzrósł do 4500. Rak odebrał mi tak wiele: zdrowie, energię, kobiecość. Choroba nowotworowa dotyka nie tylko chorego - z jej powodu cierpi cała rodzina. Moi synowie dostali i ciągle dostają ogromne lekcje życia, odebrano im tak wiele, a najgorsze, że nie mogłam ich przed tym wszystkim ustrzec. Choroba pokazała mi też jednak, jak wspaniali ludzie mnie otaczają - dopiero teraz zrozumiałam, że dobro wraca. Wszyscy, którzy mnie znają, wiedzą, że jestem urodzoną wojowniczką i nie zamierzam się poddać na ringu - walczyłam, walczę i będę walczyć Muszę to zrobić dla moich Synów, którzy potrzebują Mamy. Marzę też, żeby odzyskać chociaż część swojego dawnego życia, za którym ogromnie tęsknię. Do walki motywują mnie przede wszystkim Tymek i Ignaś, ale też cudowne bliskie osoby, znajomi. Jednakże, aby wygrać tę nierówną walkę, potrzebuję wsparcia. Z całych sił chcę żyć! Każda, choćby najmniejsza wpłata, pozwoli mi pokryć koszty zakupu nierefundowanego leku, który wspomoże mój powrót do pełni zdrowia. Ponadto obdarowując mnie 1,5% Waszego podatku, dajecie mnie i moim Synom nadzieję. Niby tak mało a dla mnie ogromnie dużo. Z góry dziękuję za Wasze ogromne serducha!!! Fighterka Ania

280 zł z 300 000 zł

0%

Agnieszka Bączek, Warszawa

Agnieszka Bączek - leczenie onkologiczne

Mam 50 lat, jestem szczęśliwą mężatką i matką pięciu synów. Moją pasją jest praca w ogrodzie, zbieranie grzybów i spacery po lesie, łowienie ryb, czytanie książek, obserwacja przyrody. Bardzo lubię spędzać czas na polskiej wsi, w górach oraz na Mazurach. Zbiórka ma mi pomóc w pokryciu kosztów leczenia onkologicznego, kosztówimplantów piersi po planowanej mastektomii, kosztów rehabilitacji oraz powrotu do pełnej sprawności fizycznej.

0 zł z 30 000 zł

0%

Anna Mordwińska, GZY

Pomóż mi pokonać raka

Cześć, nazywam się Ania. W wieku 49 lat zachorowałam na raka jajnika C56 (stadium 4). Przed chorobą prowadziłam zwykłe życie. Pracowałam w znanym dyskoncie, zajmowałam się domem, rodziną. Miałam swoje pasje i marzenia. Zawsze chętnie pomagałam i wspierałam potrzebujących. Dziś sama proszę o pomoc. W lipcu, w badaniach od pracodawcy okazało się, że mam podwyższony marker raka jajnika CA125. Zaczęło się szukanie przyczyn i pogoń za jak najszybszą diagnozą. Lekarze uspokajali, że to nie musi oznaczać najgorszego. Jednak przeczucie sprawiło, że zaczęłam szukać pomocy na własną rękę. Moje obawy potęgowała śmierć młodszej siostry (nowotwór złośliwy piersi). W trakcie badań okazało się, że mam mutację genu BRCA1. Badania USG, TK nie wykazały żadnych niepokojących zmian, ale ze względu na mutację w.w. genu zdecydowano o profilaktycznym laparoskopowym wycięciu narządów kobiecych. W trakcie zabiegu okazało się jednak, że rak rozrzucił się po całym brzuchu. Operacja trwała 7 godzin. Wycięto zmiany rakowe. Po wybudzeniu usłyszałam diagnozę. Szok, strach, stres i niepewność, co dalej. Zaczęła się walka o pomyślne przejście przez chorobę. Na co dzień staram się myśleć pozytywnie, ale przychodzą także chwile zwątpienia, załamania i bólu. Dziś jestem po 4 chemiach i 3 wlewach immunoterapii. Wszystkie wydatki związane z leczeniem wyczerpują mój budżet. Po operacji nie mam możliwości powrotu do pracy. Moją motywacją są synowie, rodzina, koledzy, przyjaciele, którzy wspierają mnie w tym ciężkim czasie. Chcę wychować mojego 10-letniego synka i być przy nim w ważnych momentach jego życia (drugi syn jest już dorosły). Zebrane środki ze zbiórki przeznaczę na dojazdy, prywatne wizyty, odżywki, witaminy, lekarstwa, dietę i rehabilitację pooperacyjną. Z góry dziękuję za każdą wpłaconą złotówkę!

17 988 zł z 10 000 zł

179%

Monika Forysiuk, Chełm

Pomóżmy Monice

Przed chorobą pracowałam jako nauczyciel wychowania przedszkolnego. Szpiczak czyli rak wygryzł mi dziurę w lewej nodze w kości udowej, tym samym musiałam mieć operację i wstawianą endoprotezę. Niestety kuleję na tę nogę, a poruszanie się sprawia mi ból. Do tego co tydzień jadę z miejscowości Chełm do Lublina na chemię dzienną - jest to duży koszt. Samotnie wychowuję syna, który obecnie studiuje. Jest mi ciężko finansowo, dlatego zwracam się z prośbą o pomoc i wsparcie finansowe na dalsze leczenie.

4 169 zł z 70 000 zł

5%

Zbiórki