Zbiórki

Elwira Michniewicz, Waalwijk

Zbiórka na leczenie

Dzień dobry, nazywam się Elwira Michniewicz. Na swoje 44. urodziny dostałam diagnozę: potrójnie ujemny rak piersi. Leczenie rozpoczęło się bardzo szybko, 15 grudnia już miałam pierwszą czerwoną chemię. Mieszkam w Holandii i tu istnieje tzw. "własne ryzyko" oznaczające wkład własny w koszty leczenia. Wynosi on 385 euro rocznie. Ponieważ leczę się nadal, muszę ponieść koszty za ubiegły i obecny rok. Na ten moment zostało mi jeszcze 5 białych chemii. Termin operacji mam wyznaczony na 23 maja, jednak już teraz muszę poddać się rehabilitacji, która tutaj jest dość kosztowna. Na skutek biopsji węzłów chłonnych mam problem z poruszaniem ręką. Po biopsji odczuwałam okropny ból i nie ruszałam ręką, przez co zablokował mi się bark, który powinnam uruchomić do operacji. W związku z tym, że już poddałam się chemioterapii, nie mam możliwości przyjechać do Polski. Poza tym mój stan zdrowia nie pozwoliłby na to. Serdecznie proszę o pomoc w poniesieniu kosztów leczenia i rehabilitacji.

0 zł
0%
Renata Ławniczak, Pleszew

Pomóż mi wygrać z nowotworem

Mam na imię Renata, mam 52 lata, pochodzę z Pleszewa, małej miejscowości w Wielkopolsce. Do stycznia tego roku moje życie biegło w pośpiechu: pomoc mężowi, który ma l grupę inwalidzką, dom, obiad oraz inne codzienne obowiązki. Utrzymywaliśmy się tylko z MGOPS. Aż tu nagle jak grom z jasnego nieba spadł na mnie cios od życia w postaci nowotworu złośliwego jajnika . Raptem moje życie zaczęło toczyć się pod dyktando choroby: badania, tomografy, itd. Trafiłam do Wielkopolskiego Centrum Onkologicznego w Poznaniu, gdzie rozpoczęła się moja walka z rakiem i czasem jednocześnie. Na początku była to walka samej ze sobą, a później dzięki najbliższym, dzieciom podjęłam, najtrudniejszą jak do tej pory, walkę z moim wrogiem. Teraz jestem po operacji laparoskopowej i pobraniu materiału (biopsji) z otrzewnej. 03.04.2023 r. jadę do Poznania na kontynuację leczenia, czyli pierwszą chemioterapię. Po niej będą dwie kolejne, a następnie badania tomografem klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy. Jeśli lekarze zadecydują o możliwości operacji usunięcia guza wraz ze wszystkim co trzeba i co złe, to czeka mnie jeszcze chemioterapia po operacji. Tak to wygląda. Dlatego jeśli ktokolwiek może wesprzeć moją zbiórkę, byłabym bardzo wdzięczna. Potrzebuję środków głównie na dojazdy oraz leki, aby móc walczyć z tym jakże groźnym wrogiem. Chciałabym jeszcze pożyć, wspierać męża, którego bardzo kocham, no i oczywiście moje drogie dzieci. Czy to tak wiele prosić o życie? Ja kocham żyć i błagam, by było to możliwe jak najdłużej... Renata z Pleszewa

0 zł
0%
Piotr Daraż, Toruń

Zbiórka dla Piotra Daraża

W 2022 r. Piotr zdał maturę i został przyjęty do Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. We wrześniu, tuż przed wyjazdem na wymarzone studia poczuł się osłabiony i poszedł do lekarza. Od tego momentu zaczęła się jego walka znowotworem złośliwym - mięsakiem, który okazał się mieć wymiary porównywalne z bochenkiem chleba. Kolejne chemioterapie doprowadziły początkowo do około 30-procentowego zmniejszenia guza, ale na tym niestety się skończyło. W Polsce guz został uznany za nieoperowalny. Nadzieję na wyzdrowienie daje klinika w Offenbach w Niemczech. Operacja i towarzyszące jej zabiegi są płatne, ale stanowią jedyną alternatywę dalszego leczenia. Piotr nadal ma nadzieję na możliwość powrotu do normalnego życia...

450 zł
0%
Agnieszka Grzemska-Młodzińska, Zawoja

Terapia Agnieszki

Mamy czworo dzieci, w tym dwoje starszych (już samodzielnych) i dwoje maluchów: Władka - 11 lat i Anielę - 8 lat. Mój mąż ma chorobę Parkinsona i kilka lat temu przeszedł skomplikowany zabieg wszczepienia stymulatora DBS, co umożliwiło mu w miarę sprawne, dalsze funkcjonowanie. Z tego powodu aktualnie mój mąż nie pracuje już zawodowo, jest pod stałą kontrolą lekarską i przyjmuje na stałe leki wspomagające. Ja sama jestem nauczycielką i zajmuję się dziećmi z niepełnosprawnościami, głównie intelektualnymi. Utrzymujemy się z mojej pensji nauczycielskiej oraz renty mojego męża. Na początku listopada 2022 r. zdiagnozowano u mnie nowotwór złośliwy piersi z dodatkowym ogniskiem na węźle chłonnym (trójujemny rak piersi - TMBC). Dalsze badania potwierdziły ten wynik i wykazały szybki rozwój raka z tendencją do tworzenia rozgałęzień i nowych ognisk nowotworowych. Podjęto natychmiastowe leczenie w szpitalu specjalistycznym im. Rydygiera w Krakowie, gdzie 21. grudnia br. przeszłam pierwszą sesję chemioterapii. Kolejne podania chemioterapii realizowane są w cyklach co tydzień. Jak wiadomo terapia ta jest bardzo inwazyjna i wyczerpująca dla organizmu, dodatkowo mało skuteczna (na raka trójujemnego, czyli mojego, praktycznie nieskuteczna), dlatego przekierowano mnie do Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, gdzie mogę otrzymać lek immunologiczny - Pembrolizumab. Jest to jedyny lek który może mi pomóc. Jednak ten lek, jak na razie, niestety nie jest refundowany - koszt wynosi ok. 14 tys. zł za dawkę. W sumie potrzebnych będzie 9 podań preparatu (na siedem już uzbierałam). Agnieszka

45 zł
0%
Krzysztof Kulik, Warszawa

Żeby choroba nie zabrała mi nadziei!

Od 2019 zmagam się z nowotworem złośliwym jelita grubego. Diagnoza była okropna, ale dzięki dużemu wsparciu rodziny walczę dalej. Jestem ojcem dwójki dzieci - chociaż już są dorosłe, w dalszym ciągu to dla mnie "małe dzieci". Czekamy teraz na wnuczkę, mam nadzieję, że dane mi będzie się nią nacieszyć. Do dzisiejszego dnia jestem po trzech operacjach (jelito grube i cienkie), dwuletnim "pakiecie" chemioterapii oraz leczeniu RTH. Od zawsze byłem aktywny sportowo: biegałem, jeździłem na rowerze szosowym i ta sportowa chęć walki pomaga mi przetrwać te trudne chwile w życiu. Wierzę, że to jeszcze nie mój koniec, mimo przeciwności losu ciągle mam plany i marzenia do spełnienia. Zebrane środki chcę przeznaczyć na lekarstwa i konsultacje, może uda mi się zakwalifikować na immunoterapię.

495 zł
4%
Karolina Kornaś, Szczytniki

Każdy dzień jest… DAREM!

Cześć, mam na imię Karolina, w 2021 r. mając 38 lat, podczas karmienia piersią mojego małego synusia wyczułam zmianę w piersi, która okazała się nowotworem złośliwym piersi, tzw. potrójnie ujemnym, z przerzutem do węzłów chłonnych pachowych. Jest to agresywny rodzaj nowotworu piersi, na który w Polsce nie ma celowanego leczenia (jak w przypadku innych typów raka piersi). Pozostaje więc chemioterapia, leczenie operacyjne, radioterapia i pozostawienie dalszego losu w rękach Boga! W Stanach Zjednoczonych do leczenia raka piersi trójujemnego dopuszczono równolegle z chemioterapią leczenie biologiczne – immunoterapię lekiem pembrolizumab. Z pomocą moich najbliższych i instytucji finansowych już udało mi się pokryć koszty leczenia tym nierefundowanym w Polsce lekiem w wysokości 200 tys. zł. Pół roku po zakończeniu leczenia, w wyniku powikłań po operacji rekonstrukcji piersi, krwiaka i reoperacji oraz zastosowanej radioterapii konieczne było usunięcie implantu. Kolejna operacja spotęgowała obrzęk limfatyczny po usunięciu węzłów chłonnych. Szansą na powrót do normalnego życia jest dla mnie odroczona rekonstrukcja piersi metodą DIEP wraz przeniesieniem węzłów, jednak z uwagi na znaczny koszt, NFZ niewiele takich operacji finansuje, a czas oczekiwania obecnie wynosi ok. 6 lat! Przy rekonstrukcji zaangażowanych jest 12 lekarzy, a czas jej wykonania sięga nawet 12 godzin. Koszt takiej operacji wynosi ok. 75 tys. zł. Tym razem, mając jeszcze poprzednie zobowiązania, nie jestem w stanie udźwignąć takich kosztów prywatnie. Jeśli możesz pomóc mi zebrać środki na kontunuowanie leczenia, to ja, moja rodzina i przyjaciele, będziemy Ci bardzo wdzięczni! Pomożesz mi przetrwać ten ciężki czas!

720 zł
0%
Monika Sobstel, Niepołomice

Na leczenie raka piersi – „jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy....”

Witajcie kochani, „…jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany (…) My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie - jeszcze nie, długo nie...” Mówią na mnie Monika, a czasem Maryla, jak Monik jest zbyt wiele w jednym miejscu. W maju skończę 45 lat. Nigdy nie sądziłam, że będę kiedykolwiek potrzebować takiego wsparcia, jakiego potrzebuję od Was dzisiaj. Zawsze sądziłam, że jestem silną kobietą i ciągle myślę, że jestem. Przynajmniej tak też sądzą o mnie rodzina i przyjaciele. Ale ta silna kobieta, ta która pokonała już tyle przeciwności losu, czasem też musi się wypłakać, czasem już nie ma siły być tą silną kobietą. Każdy z nas w życiu gra różne role, niekoniecznie jesteśmy sobą w wielu środowiskach. Najczęściej udajemy, że jest dobrze, że sobie poradzimy, że niejedno już przetrwaliśmy. Ale życie nie polega na walce ze wszystkim w samotności. To walka, która nie jest jednoosobową wojną. To wojna, w której uczestnikami mogą być nie tylko nasi bliscy, ale wszyscy ci, którym nie jest obojętny nasz los. Los, w którym zmagamy się z taką ciężką chorobą, jaką jest nowotwór złośliwy. Jeszcze w roku 2022 wyczułam nieregularny guzek w prawej piersi. W pierwszym odczuciu myślałam, że to może powiększone węzły chłonne prawej pachy. Ale po kilku dniach niestety nie przechodziło. Zrobiłam więc standardowe badanie USG piersi. Niestety ku mojemu zaskoczeniu nic nie wykazało, a nawet było wręcz idealne w porównaniu do tych, które robiłam co roku. Jakby nie były to moje piersi. Nie dawało mi to spokoju i poprosiłam ginekologa raz jeszcze, ale tym razem o skierowanie na mammografię. Pierwszą w swoim życiu. Na szczęście nie robił problemów, chociaż znam przypadki lekarzy, którzy moim koleżankom mówią: „Pani! Mammografia to dla kobiet po 50-tce!”. Ja się pytam, kto pozwala jeszcze pracować takim lekarzom?! Wystarczy przejrzeć listę podopiecznych pań, aby zobaczyć jak wiele z nas to bardzo młode kobiety. Mammografia niestety wykazała podejrzenie w kierunku nowotworu, skala BI-RADS 4 (zmiana podejrzana). Po umówieniu wizyty w poradni onkologicznej, USG wykonane przez chirurga onkologa już wykazało tę zmianę. A biopsja gruboigłowa potwierdziła okrutną prawdę: nowotwór złośliwy piersi. W oczekiwaniu na wynik bliscy mówili, że będzie dobrze, ale ja czułam, że wynik niestety potwierdzi najgorsze. Przyjęłam go ze stoickim spokojem, ale ja tylko schowałam się za żelazną kurtyną… A po przekroczeniu progów szpitala płakałam jak dziecko, a w domu płakałam godzinami… Kocham podróże, te bliskie i te dalekie. Kocham swoją rodzinę i przyjaciół, chociaż może nie zawsze potrafię im to okazać. I dwa moje psie Skarby – Rio i Tokio. Chcę jeszcze spełniać swoje marzenia, wsiąść do pociągu/samolotu byle jakiego, znaleźć się na drugim końcu świata, aby przekonać się, że tam tak samo pięknie zachodzi słońce. Nie spodziewałam się, że będę kiedyś prosić o pomoc, ale jak wiemy nikt nie planuje chorować na nowotwór. A koszty leczenia pochłaniają niejeden budżet, bo przecież nie spodziewamy się najgorszego… Nie wymagam, byście Państwo wpłacali bezpośrednie darowizny. Oczywiście będę wdzięczna Państwu za każdą złotóweczkę. Ale najbardziej mi zależy, abyście Państwo wypełniając swój PIT wybrali KRS Fundacji Alivia, podając w celu szczegółowym moje imię i nazwisko oraz ID zbiórki. Pozyskane środki chcę przeznaczyć m.in. na: - rekonwalescencję po operacji oraz po dalszym leczeniu - najpewniej radioterapii lub chemioterapii, a następnie hormonoterapii. Ale w dalszym ciągu czekam na wyniki. - rehabilitację onkologiczną (manualną i terapię hiperbaryczną, mobilizację blizny) - możliwy koszt 150 zł za jeden zabieg, Aktualny czas oczekiwania na rehabilitację z NFZ to czerwiec 2024, lub turnus rehabilitacyjny koszt ok. 2-3 tys. zł. - środki farmakologiczne (koszty wyjdą w trakcie zlecenia), żywność specjalnego przeznaczenia medycznego (w razie potrzeby – 200 zł/msc); - dodatkowe badania Maintrac - diagnostyczną metodę laboratoryjną do wykrywania ilościowego komórek nabłonkowych pochodzenia nowotworowego. To badanie krwi, które wykrywa komórki nowotworowe uwolnione przez guz i krążące w krwiobiegu (często opisywane jako płynna biopsja). Niestety jest to metoda bardzo kosztowna (nawet w granicach 5-10 tys. zł za jedno badanie) i nierefundowana w Polsce. Do wykonania przed (stan aktualny) i po leczeniu (w jakim stopniu zakończyło się sukcesem). - inne badania lub zakup środków medycznych potrzebnych w trakcie leczenia (np. specjalna bielizna 200-500 zł). Pragnę podzielić się ze wszystkimi efektami i działaniem, ścieżką, jaką przebywałam i jaką będę podążać. Nie ukrywam tego, bo nic co ludzkie nie jest nam obce, a zawsze się znajdzie ktoś, kto potrzebuje pomocy. Był rok w którym i ja przekazałam darowiznę na fundację Alivia i na inną fundację, by pomóc komuś z podopiecznych. Dzisiaj potrzebuję jej ja, jutro to możesz być Ty. Ale jutro już będę zdrowa i jutro to ja pomogę Tobie. Bo dobro jest w nas - rozdając je, ono wraca do Ciebie ze zdwojoną siłą. Dziękuję :)

5 188 zł
20%
Maria Żylik, Łuków

Gruczolakorak płuca - walka, która trwa

Piszemy w imieniu naszej Mamy Marii. Zaczęło się niewinnie, od lekkiego drętwienia ręki. Następnie pojawił się niewielki niedowład, chwilę po tym splątanie i problemy z mową (afazja). Szereg badań, biopsja oraz resekcja przerzutu guza w płacie czołowym i na końcu diagnoza, którą usłyszeliśmy - gruczolakorak płuca prawego z przerzutami do ośrodkowego układu nerwowego oraz kości. Zaczęliśmy szukać pomocy wszędzie. Radioterapia zabrała tyle sił, że chemia okazałaby się dla Mamy śmiertelna. Standardowe leczenie onkologiczne nie wchodziło w grę. Jedyny kierunek, jaki nam wskazano, to opieka paliatywna. Nie zgodziliśmy się na to, dołożyliśmy wszelkich starań, żeby to się tak nie skończyło. Niektórzy już skreślili nas z możliwości dalszej walki, ale się nie poddaliśmy. Znaleźliśmy onkologa, który wdrożył terapię genową. Po przetoczeniu krwi i rozpoczęciu podawania leków, odpowiedniej suplementacji, diety, rehabilitacji, ku zdziwieniu wszystkich, stan Mamy zdecydowanie się poprawia. Po pół roku walki, gdy zostaliśmy pozbawieni jakichkolwiek nadziei, jest lepiej. Mama żyje! Potrzebuje dalszej pomocy, by mogła walczyć dalej. By mogła zacząć chodzić, mówić, jeść i samodzielnie funkcjonować. Nie sądziliśmy, że kiedykolwiek będziemy zmuszeni prosić Państwa o wsparcie. Jednak ta sytuacja jest dla nas wyjątkowa i bez Was to się po prostu nie uda. Miesięczny koszt opieki nad mamą, włączając w to opiekę pielęgniarską, lekarzy specjalistów (fizjoterapeuty neurologicznego, logopedy, psychologa, dietetyka), suplementy, oraz odpowiednią dietę to koszt ok. 8 tys. zł miesięcznie. Wszyscy, którzy znają Mamę, wiedzą, że jest człowiekiem pogodnym, pełnym ciepła, który nigdy nie odmówił pomocy drugiemu człowiekowi. Ostatnie lata swojej pracy to Ona pomagała tym, którzy tej pomocy potrzebowali. Pracowała jako opiekun ludzi starszych i schorowanych, a teraz to Ona potrzebuje Waszej pomocy. Cała rodzina prosi o wsparcie.

4 239 zł
17%
Renata Szwed-Micorek, Brzeszcze

Do ludzi dobrej woli

Przełamując wstyd, ośmielam się prosić o wsparcie od ludzi dobrej woli o wielkich sercach. Póki mogłam, sama wspierałam potrzebujących. Teraz to ja proszę o pomoc. W 2016 zachorowałam na nowotwór złośliwy piersi. Było pełne leczenie - chemia, mastektomia, radioterapia. Wróciłam do pracy. Niestety w 2022 nastąpił przerzut ze zdwojoną siłą - do jajników i jamy brzusznej. Tym razem nieuleczalny. Mam zalecone leczenie paliatywne przedłużające życie na tyle, na ile się da. Była operacja, teraz chemia. Wychowuję 13-letniego syna i chciałabym pożyć jak najdłużej, bo jestem mu jeszcze potrzebna. Dojazdy do szpitali na chemioterapię, na badania i konsultacje, leki, suplementacja, szybsze badania prywatne generują olbrzymie koszty. Marzę też, żeby dostosować łazienkę do moich potrzeb, bo na pomoc z PFRON-u już w tym roku się nie załapałam. Jeszcze raz bardzo proszę o wsparcie, a wspierającym z góry dziękuję.

0 zł
0%
Piotr Klimek, Masłomiąca

Zbiórka na lek - panitumumab

Cześć, z tej strony Piotr, lat 40. Próbuję uzyskać środki na konkretny lek - panitumumab, niestety nierefundowany już dla mnie. Mam raka jelita grubego z przerzutami na wątrobę i płuca. Walczę jak tylko się da, by pobyć jeszcze trochę dłużej z rodziną... Wszystko zaczęło się 15 sierpnia 2019 roku, kiedy zdiagnozowano u mnie raka jelita grubego. Następnie pojawiły się przerzuty na płuca i wątrobę. Chemia, którą otrzymywałem do tej pory, okazała się nieskuteczna. W chwili obecnej jestem w trzeciej linii leczenia onkologicznego z chemią tabletkową. Niestety panitumumab jest dla mnie nierefundowany, a miesięczne leczenie kosztuje około 9 500 zł. Według lekarzy może on przedłużyć mi życie. Z góry dziękuję za okazaną pomoc. Zdrowia dla wszystkich!

45 zł
0%
Karolina Skrzypczak, Kościan

Pomoc w sfinansowaniu dalszego leczenia onkologicznego

Cześć, mam na imię Karolina. Jestem żoną i mamą dwójki wspaniałych chłopców w wieku 3 i 8 lat. Moje życie toczyło się normalnie do marca 2021 roku. Wówczas nagle zachorowałam na raka jelita grubego. W związku z tym, że nie miałam wcześniej żadnych objawów, był to dla mnie, jak i dla całej mojej rodziny ogromny szok. Wiele czasu nie minęło, a okazało się, że mam przerzuty na wątrobę. Przeszłam wówczas kolejną operację. Następnie miałam cykl chemioterapii. Kiedy myślałam, że jest już po wszystkim, że jestem zdrowa, to w tomografie komputerowym wyszły przerzuty na otrzewną. W szpitalu, w którym się leczyłam, powiedziano mi, że nie ma już dla mnie ratunku. Usłyszałam wtedy, że pozostaje mi tylko brać chemię do końca życia. Byłam totalnie rozbita. Wyglądałam i czułam się dobrze. Nic mnie przecież nie bolało, a tu taka diagnoza. Po prostu nie mogłam w to uwierzyć... Ani ja, ani mój mąż nie daliśmy za wygraną. Mąż znalazł profesora, który podjął się operacji HIPEC. Po niej miałam wykonane badanie PET, które pokazało, że w powłokach otrzewnej są jeszcze przerzuty. I zamiast chemii uzupełniającej miałam paliatywną. Moje leczenie wyglądało tak, że dwa razy w miesiącu na trzy dni jeździłam na chemioterapię prawie 300 km w jedną stronę. Ponieważ był to oddział dzienny, dodatkowo musiałam zorganizować sobie zakwaterowanie i wyżywienie. Generowało to duże koszty, nie wspominając o prywatnych wizytach lekarskich. Gdy skończyłam chemioterapię, w lutym tego roku miałam wykonaną kolejną operację na otrzewną. Wiem, że w tej chwili czeka mnie ponownie chemioterapia i wiele kosztownych badań, które obciążają budżet rodzinny. Pomimo tego wszystkiego jestem optymistycznie nastawiona do walki z rakiem, ponieważ wiem, że mam dla kogo żyć. Niestety oprócz tego optymizmu i wsparcia najbliższej rodziny potrzebuję pieniędzy. Dlatego bardzo proszę o pomoc, dzięki której będę mogła pokryć koszty mojego dalszego leczenia. Z góry serdecznie dziękuję za każde wsparcie.

23 537 zł
94%
Adam Matulewicz, Suwałki

Walka z rakiem

Witam wszystkich, od 2021 r. walczę z rakiem jelita grubego. Nie powiem, że jest łatwo, ale jakoś daję radę. Do tej pory leczyłem się na NFZ, lecz w obecnym czasie moje leczenie refundowane dobiega końca, nic więcej nie mogą mi zaproponować. Mam przerzuty na wątrobę i są coraz liczniejsze. Chcę podjąć się leczenia w Krakowie, lecz niestety nie jest ono refundowane. Potrzebuję Waszej pomocy. Jeżeli ktoś nie ma innego celu na poświęcenie 1,5% swojego podatku, prosiłbym o wpłatę na moje konto, będę wdzięczny za każdą złotówkę. Pozdrawiam.

49 381 zł
49%