Alivia Onkozbiórka - Przeglądaj profile podopiecznych | Alivia Onkofundacja

Anna Jeżak, Radom

Leczenie guza mózgu - glejaka wielopostaciowego

Szanowni Państwo, nazywam się Anna Jeżak, mam 60 lat. Jestem córką, żoną i matką dwóch wspaniałych synów. W sierpniu 2020 r. zdiagnozowano u mnie guza mózgu. Zaczęło się niewinnie – drobne drętwienia lewej ręki i nogi. Byłam leczona na różne schorzenia, dopiero po ostrym ataku padaczki został zrobiony rezonans głowy. Badanie wykazało guza mózgu. To było jak grom z jasnego nieba, jednak nie przyszło mi do głowy, żeby się poddawać. Operację usunięcia guza wykonano 1.09.2020 r. w szpitalu przy ulicy Banacha w Warszawie. Lekarzom udało się wyciąć całego guza i zaczęłam wracać do normalnego życia. Badania histopatologiczne wykazały, że jest to glejak wielopostaciowy IV stopnia (GBM IV). Po operacji przeszłam standardowy schemat leczenia w tej chorobie, czyli chemio i radioterapię. Niestety w listopadzie 2021 roku pojawiła się wznowa, która spowodowała, że mam lewostronny niedowład nogi i ręki, przez co potrzebuję pomocy nawet w najprostszych czynnościach oraz całodobowej opieki. Cała rodzina poszukiwała różnych nowatorskich metod leczenia. W styczniu 2022 w szpitalu Łodzi udało się przeprowadzić drugą operację usunięcia guza, która na szczęście się udała. Jednak wymagam dalszego leczenia i rehabilitacji. Wstępnie zostałam zakwalifikowana do terapii CHEMIĄ CELOWANĄ w Warszawie. Terapia ta daje możliwość wydłużenia życia. Jednak nie jest ona refundowana przez NFZ. Koszt terapii to około 190 tys. zł i przeciętnej rodziny, którą jesteśmy, nie stać na zebranie tak poważnej kwoty. Jestem niestety zmuszona prosić Państwa o pomoc finansową. Zanim w mojej głowie pojawił się ten nieproszony gość, byłam wychowawczynią oraz nauczycielką języka polskiego, najpierw w Liceum Lotniczym w Dęblinie. Spod moich skrzydeł wyfrunął w świat niejeden pilot. Niektórzy z nich doszli do stopnia generała. Później uczyłam w Radomiu w Publicznej Szkole Podstawowej nr 33 przy ulicy Kolberga. Ze względu na postępująca chorobę, w tym pojawiające się napady padaczki, byłam zmuszona do rezygnacji z nauczania młodzieży. A nauczanie i wychowywanie dzieci było moim powołaniem. Oprócz pracy zawodowej uwielbiam moje ukochane Bieszczady, gdzie się urodziłam i mieszkałam 25 lat, kocham czytać, gotować oraz zajmować się swoją ukochaną działeczką. Nade wszystko lubię spędzać czas z rodzinką i przyjaciółmi, którzy są mi bardzo oddani i wspierają mnie dobrym słowem i modlitwą na każdym kroku. Mam nadzieję, że dzięki Państwa finansowemu wsparciu uda mi się zebrać odpowiednią ilość pieniędzy, aby sfinansować leczenie. Za wszystkie, nawet najdrobniejsze wpłaty serdecznie dziękuję! Anna Jeżak

48 714 zł

22%

Agnieszka Brodowska, Janiszew

Pokonać raka piersi

CEL ZBIÓRKI ZOSTAŁ OSIĄGNIĘTY SZANOWNI DARCZYŃCY, OGROMNIE DZIĘKUJĘ ZA WSPARCIE! ------------------------ Mam na imię Agnieszka. Razem z mężem i dwoma córkami mieszkam w małej miejscowości pod Radomiem. W 2020 na wiosnę planowałam kolejną pielgrzymkę rowerową do Częstochowy, a na jesień Halicz-Rozsypaniec-Tarnica w Bieszczadach. Niestety los miał wobec mnie inne plany, a Covid stał się moim najmniejszym zmartwieniem. Lekarze zdiagnozowali u mnie raka, który okazał się niezwykle twardym zawodnikiem. Potrójne ujemny rak piersi na wiosnę sprowadził moje plany do chemii - najpierw „czerwonej”, później „białej”, a na jesień zaczęły się przygotowania do mastektomii, a następnie do radioterapii. Dobra wiadomość jest taka, że w Kielcach, gdzie zaczęłam się leczyć, trafiłam na super ekipę lekarzy, którzy starali się jak najlepiej ogarnąć temat mojego leczenia. Zła wiadomość jest taka, że pojawiły się przerzuty i konieczne było poszukiwanie innych opcji leczenia. Obecnie raz odwiedzam lekarzy w Kielcach, którzy ogarniają moje kolejne operacje i radioterapie, innym razem lekarzy w Warszawie, którzy zastanawiają się, jaką chemię podać. Na przekór złośliwemu losowi nie poddaję się. Staram się, aby ciągle przyjmowana chemia czy przydarzające się operacje za bardzo nie przeszkadzały mi w pracy, ponieważ to ona zapewnia mi środki na leczenie – NFZ nie wszystko chce w pełni finansować. Jednak moje możliwości finansowe powoli się kończą i dlatego liczę na Wasze wsparcie, aby pokryć koszty leków, badań, wizyt lekarskich oraz innych wydatków.

47 811 zł

239%

Edyta Wiewiór, Rumia

Rak to nie wyrok, mam dla kogo walczyć i będę - do samego końca.

Nazywam się Edyta, mam 39 lat, jestem mamą 12-letniego Wojtka i 3,5-letniej Aleksandry. Do listopada 2021 r. dni mijały jak zawsze, raz świeciło słońce, raz padał deszcz, ale zawsze byliśmy szczęśliwi, radośni i cieszyliśmy się z tego, co przyniósł nam dzień. We wrześniu córka zaczęła chodzić do przedszkola, a ja przygotowywałam się do powrotu do pracy z urlopu wypoczynkowego. Zrobiłam kontrolne badania, a USG piersi było ostatnim, które postanowiłam wykonać trochę wcześniej niż zalecił lekarz - nie w lutym, a w listopadzie. 9.11.2021 r. lekarz przykładając głowicę, zamilkł, trwało to chwilę, więc nie zadawałam pytań, tylko czekałam i usłyszałam coś, czego nikt nie chciałby usłyszeć: "Ma Pani w prawej piersi guza złośliwego,13 mm, BIRADS 5. Jak najszybciej proszę założyć kartę dilo i zgłosić się do UCK w Gdańsku, zanim pandemia koronawirusa rozszaleje się i zamkną oddziały". Wszystko, co dotychczas było poukładane, rozpadło się na miliony kawałków, jak lustro w naszym przedpokoju kilka dni wcześniej. Nie wiedziałam w tym momencie, jak wyjść z gabinetu, co zrobić, po prostu popłakałam się z niemocy. Jak powiem o tym mężowi, dzieciom? Pięć dni później byłam na pierwszej wizycie u onkologa. Otrzymałam skierowanie na pakiet badań. Wynik biopsji: Rak złośliwy piersi GRADE-3, TNBC potrójnie ujemny, Ki67 75%, Her2 (-), ER(-), PR(-). Płacz, niedowierzanie, bezsilność. Konsultowałam wyniki z innymi lekarzami, nawet prywatnie. Kolejne badania Pet, MRI tylko pogłębiały diagnozę, rak powiększał się, z jednoogniskowego stał się dwu, trzyogniskowy i pojawiło się kolejne ognisko czwarte w piersi lewej. 12.01 2022 r. (w dzień 12-stych urodzin syna) otrzymałam już pierwsza dawkę chemii. Zalecono 12 chemii białych i 4 czerwone. Teraz dni są inne niż zawsze, na nowo staram się to zaakceptować, ale chciałabym, aby było jak przed diagnozą. Miałam wrócić do pracy, mieliśmy w końcu całą rodzinką pojechać na wakacje, na pierwsze wakacje naszej córeczki, wyremontować choć trochę mieszkanie. Miałam namalować kilka obrazów, spełnić się w tym, co kocham. A teraz jakby czas się zatrzymał, nie pracuję, nie maluję, nie spędzam tyle czasu z dziećmi jak wcześniej, gdyż chemia pokazała mi, jak może zawładnąć moim ciałem i życiem. Dojazdy na leczenie są długie i kosztowne, kremy, balsamy, leki, wizyty u lekarzy też niemało kosztują, prawidłowe i zdrowe odżywianie jest sporym wyzwaniem, odpowiednia odzież, bielizna pooperacyjna, peruka, protezy piersi, które będą niezbędne, zaopatrzenie higieniczne i wiele innych rzeczy, o których nie mam jeszcze pojęcia. Ale dziś jedno już wiem, ON ze mną nie wygra, bo to ja go pokonam, a nie on mnie!!! Jestem silna i nie poddam się!!! Zrobię to dzięki Wam, dla moich dzieci i mojego kochanego męża, który zawsze jest ze mną, na każdej wizycie, badaniu. Z góry serdecznie dziękujemy za Wasze wsparcie. Edyta, syn Wojtek, córka Aleksandra i kochany mąż Władziu.

25 765 zł

85%

Sylwia Olkiewicz, Złotoria

Na ten moment zawieszam zbiórkę. Dziękuję za Wasze wsparcie!

Witam Was, Kochani! :) Mam na imię Sylwia. Mam 40 lat. Jestem mamą 13-letniej Oliwii, którą bardzo kocham. 11 stycznia 2022 roku zdiagnozowano u mnie nowotwór złośliwy piersi HER 2 dodatni (inwazyjny naciekający). Rak ten cechuje się dużą złośliwością, w szybkim tempie daje przerzuty do kości, wątroby, mózgu i płuc. Najskuteczniejszym, ale w moim przypadku nierefundowanym leczeniem, jest zastosowanie podwójnej blokady, która da mi szansę na zdrowie i nadzieję na normalne życie bez strachu o przerzuty i ponowne zachorowanie. Na początkowym etapie leczenia potrzebnych jest od 4 do 6 dawek tego leku. Koszt jednej dawki to około 13 tys. złotych. Leczenie chemioterapią czerwoną zaczynam 9 lutego 2022 roku. Wiem, że czeka mnie ciężka walka z tą trudną chorobą, ale bardzo chcę żyć dla mojej córki, którą wychowuję samotnie i nie wyobrażam sobie, że mogłoby mnie dla niej zabraknąć. Chcę patrzeć, jak dorasta i wychować ją na dobrego, mądrego i wrażliwego człowieka. Chcę żyć dla mojej rodziny i przyjaciół, którzy mnie wspierają w walce z chorobą. Z całego serca proszę Was, Kochani, o pomoc w zakupie leku. Razem z moją córką i najbliższymi wierzymy, że z Wami i dzięki Wam wszystko się uda! Zdrowie, miłość i rodzina to podstawa, aby być najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem. Dziękuję pięknie! :) Liczę na Wasze dobre serduszka! Pozdrawiam, Sylwia

16 971 zł

21%

Dagmara Niemczyk, Piaseczno

Profesjonalna rehabiltacja po operacji

Przez pięć lat choroby - zdiagnozowany rak piersi - nie prosiłam o pomoc, bo jakoś radziłam sobie sama. Teraz nadszedł moment, kiedy potrzebna będzie pomoc finansowa z zewnątrz. W wyniku dochodzenia do zdrowia, poprzez konieczne i profilaktyczne operacje, a mam ich już osiem na swoim koncie, obecnie bardzo potrzebuję profesjonalnej rehabilitacji. Dlatego z całego serca proszę o wsparcie, które umożliwiłoby mi powrót do sprawności po tej trudnej, ale nie beznadziejnej chorobie.

735 zł

3%

Ewa Stefańska, Kraśnik

Ewa walczy z nowotworem

Ewa ma 40 lat, jest wspaniałą mamą 2 cudownych chłopców: 5-letniego Filipka i rocznego Mikołaja. Ewa nie widzi świata poza synami. Jest ciepła, pełna miłości, nigdy nie odmawia pomocy innym. W grudniu 2021 roku zawalił się świat Ewy i jej bliskich. Zdiagnozowano u niej złośliwy nowotwór jajnika z przerzutem. Ewa natychmiast przeszła radykalną operację, ponowna tomografia wykonana w styczniu 2022 roku ujawniła kolejny przerzut. Ewa obecnie przebywa w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej w Lublinie. Chcemy zapewnić Ewie środki do kontynuowania leczenia, na specjalistyczne konsultacje, których będzie potrzebowała w czasie leczenia. Marzeniem Ewy jest patrzeć, jak rozwijają się jej synowie, uczestniczyć w ich wychowaniu. Teraz to nasza Ewa potrzebuje wsparcia i pomocy. Walczymy dla niej i jej dzieci. Zróbmy wszystko, co w naszej mocy, żeby spełnić marzenie Ewy. Rodzina i Przyjaciele

16 205 zł

81%

Barbara Bigos, Toruń

Z ogromnym smutkiem zawiadamiamy, że Barbara odeszła...

Z ogromnym smutkiem zawiadamiamy, że Barbara odeszła... Składamy szczere wyrazy współczucia jej rodzinie i bliskim, Zarząd Fundacji Alivia. Zbiórka Barbary została zamknięta. Prosimy nie przekazywać darowizn na ten cel. ………………………………………………………..***…………………………………………………………. Mam na imię Basia i mam 43 lata. Moją pasją są sztuki wizualne, taniec i ruch. Jestem grafikiem, a certyfikat instruktora tańca terapeutycznego uzyskałam w tym samym czasie, kiedy okazało, się że muszę się leczyć… W październiku 2020 roku, podczas rutynowych badań dowiedziałam się, że mam złośliwy nowotwór jelita grubego. Natychmiast rozpoczęłam wyczerpujące leczenie. Przeszłam 5 sesji radioterapii radykalnej, 3 chemioterapie przedoperacyjne, a w marcu 2021 roku udaną operację usunięcia guza pierwotnego w jelicie grubym. Myślałam, że najgorsze jest już za mną… Niestety, pomimo przyjęcia 5 dawek chemii pooperacyjnej pojawiły się przerzuty w wątrobie. W sierpniu 2021 rokumiałam kolejną operację - usuwania guzów przerzutowych z wątroby. Niestety pojawiły się powikłania pooperacyjne. Przeszłam trzy kolejne bolesne operacje, które opóźniły kontynuację chemioterapii. Na początku grudnia 2021 roku tomografia komputerowa wykazała nowe zmiany w wątrobie. Aktualnie jestem w trakcie chemioterapii, po kolejnych 6 cyklach. Ile jeszcze przede mną? Nikt nie wie... Czeka mnie dalsze leczenie. Dużą nadzieją jest uczestnictwo w badaniach klinicznych. Szukam pomocy również w ośrodkach zagranicznych. Rozważam leczenie w klinikach w Niemczech i USA. Ponoszę liczne koszty konsultacji, badań genetycznych, dojazdów i leków. Niestety większość kosztów musi być zapłacona przez pacjenta. Do tej pory na swoje leczenie wydałam ponad 30 tys. złotych - głównie dzięki pomocy rodziny i przyjaciół. Niestety w moim przypadku leczenie nie może być całkowicie refundowane przez NFZ. W związku z tym poniosłam koszty zakupu leku - bewacyzumabu. Zdecydowałam się na takie leczenie, na własny koszt, ze względu na zdecydowanie lepsze rokowania. Przyjęłam 4 dawki bewacyzumabu, każda z nich to koszt około 4,5 tys. zł. Dzisiaj mój czas jest podporządkowany leczeniu, badaniom, konsultacjom, chemioterapii, a moją największą radością są po prostu spotkania z przyjaciółmi. Na ten moment moim jedynym marzeniem jest odzyskać pełnię zdrowia. Inne marzenia musiałam odłożyć na później. Wierzę, że to później, przyjdzie. Ciągle mam nadzieję, że wygram z chorobą i wrócę do normalnego życia. Bez najnowocześniejszych metod leczniczych, niedostępnych w kraju, mam małe szanse. Proszę Państwa o wsparcie. Wierzę, że leczenie przyniesie oczekiwany skutek. Pomóżcie mi, proszę, zrealizować moje marzenie, aby wrócić do zdrowia.

141 872 zł

70%

Aurelia Stachowska, Świecie

Pomóż Aurelii w walce z rakiem

Walczę z rakiem jajnika. To podstępna choroba, a jej leczenie jest bardzo uciążliwe. Mimo to, cały czas staram się żyć pełnią życia, jak za czasów sprzed diagnozy. Dopiero od trzech lat mogę cieszyć się pełnią życia na emeryturze. Niestety w styczniu 2021 roku zdiagnozowano u mnie złośliwy nowotwór jajnika. Zostałam poddana już dwóm cyklom chemioterapii i dwóm operacjom. Walczę dalej i nie zamierzam się poddać. Prowadzę dom, zajmuję się ogromnym ogrodem, pomagam w opiece nad wnukami, które dodają mi energii i uśmiechu. Przed diagnozą nie było dla mnie rzeczy niemożliwych. Tęsknię za pełną odpornością i treningami na basenie. Zbieram fundusze na kosztowne leczenie, konsultacje ze specjalistami i leki nierefundowane, które przedłużą moje życie.

4 553 zł

22%

Juliusz Kubiak, Odolanów

Pokrycie pierwszego etapu leczenia raka wątroby i skóry

Mam na imię Juliusz, mam 50 lat, jestem kochającym mężem i ojcem wspaniałej, niespełna trzynastoletniej córki, Aleksandry. Do tej pory wiodłem spokojne, szczęśliwe życie. Aczkolwiek już w wieku szkolnym zachorowałem na chłoniaka, walka trwała 3 lata. Zakończyła się sukcesem. Myślałem, że to co najgorsze jest już poza mną, niestety myliłem się... Po ponad 30 latach choroba znowu się odezwała - tym razem rak wątroby z przerzutami do węzłów chłonnych oraz nowotwór podstawnokomórkowy skóry. Obecnie jestem po operacji guza wątroby oraz usunięciu węzłów chłonnych. Kolejna operacja zmiany skórnej planowana jest na 10 lutego. Dalsze leczenie to chemioterapia, jednak jak się okazało w moim przypadku lek Nexavar 200 (substancja czynna - sorafenib) nie jest refundowany przez NFZ. Dlatego mam ogromną prośbę do ludzi dobrej woli o wsparcie finansowe, dzięki któremu mógłbym pokryć koszty zakupu leku oraz leczenia. Wstępne koszty pierwszego etapu leczenia zostały określone na poziomie 20.000 zł.

17 943 zł

89%

Krystyna Skowron, Sosnowiec

Pomoc w walce z nowotworem pęcherza moczowego

Witam, mam na imię Krystyna, mam 71 lat. Przed diagnozą pracowałam w ochronie i byłam bardzo aktywną osobą. Moje całe życie toczyło się wokół pracy, bo kocham życie, kocham ludzi. W 2021 roku w lutym usłyszałam diagnozę: rak pęcherza moczowego. Mój świat się zawalił... Jedynym sposobem na pozbycie się raka była operacja usunięcia całkowicie pęcherza wraz ze wszystkim, co było wokół. W oczekiwaniu na operację przeszłam zabieg TURBT w celu potwierdzenia diagnozy. Miałam ogromne bóle z pęcherza, na które nie pomagała mi morfina. Przeszłam bardzo dużo, w tym Covid 19, ale dotrwałam do operacji, która uratowała mi życie. Mam bardzo dużą wolę walki i nigdy się nie poddaję! W maju 2021 roku przeszłam operację cystektomii radykalnej - została wyłoniona obustronnie urostomia (dwa woreczki na brzuchu). Nie mogłam mieć jednego, bo moja nerka miała zastój i była przytkana guzem (taka opcja była dla mnie najlepsza). Dojście do siebie po operacji trochę mi zajęło, ale stanęłam na nogi, po czym miałam zacząć chemioterapię, bo mój nowotwór, jak się okazało po usunięciu pęcherza, był w 4 stadium i wyszedł poza pęcherz. Niestety przyjęłam tylko jeden kurs chemioterapii, ponieważ uszkodziła mi ona nerki i leczenie przerwano. Po kontrolnym tomografie okazało się, że są miejscowe wznowy w loży pooperacyjnej pęcherza i skierowano mnie na radioterapię, niestety paliatywną, ponieważ w miejscu gdzie był pęcherz, są teraz jelita i nie można podać dawki radykalnej tylko taką, aby te zmiany nie rosły... Radioterapię zniosłam dobrze, lecz pod koniec wystąpiły wymioty, biegunka i bardzo duże osłabienie. Po 2 miesiącach od operacji zaczęła boleć mnie noga. Niestety, rak powrócił po raz kolejny ze zdwojoną siłą. Okazało się, że jest przerzut do kości piszczelowej prawej (guz w nodze 5,2 cm). Kolejna operacja - endoprotezoplastyka poresekcyjna z długim trzpieniem odbyła się 17 listopada 2021 roku. Po operacji dość długo nie chodziłam, ponad miesiąc leżałam w jednej pozycji w łóżku. Córka bardzo mi pomagała w codziennych czynnościach, ponieważ sama bym nie dała rady. Noga bardzo bolała, pocięte kości w środku, bardzo długa rana, długo gojąca się, do tej pory z martwicą brzeżną oraz porażeniem nerwu strzałkowego (opadająca stopa). Wymagam stałej rehabilitacji, ale mimo to nie poddałam się. Groziła mi amputacja nogi, a jednak ją uratowano, z czego bardzo się cieszę i walczę dalej. 24 grudnia 2021 roku zrobiłam sobie najpiękniejszy prezent - zaczęłam z pomocą rehabilitantki pomału chodzić o chodziku i w specjalnej ortezie na opadającą stopę. Przede mną jeszcze długa droga w powrocie do sprawności. Każdego dnia walczę o siebie, bo mam dla kogo żyć - dla mojej wnuczki i córki, która jest dla mnie ogromnym wsparciem. Pomaga mi we wszystkim, podaje zastrzyki, robi opatrunki, wozi na wizyty lekarskie, badania, załatwia wszystko to, z czym ja bym sobie nie poradziła. Zmienia mi urostomię co 3 dni, pomaga we wszystkich obowiązkach domowych, łącznie ze sprzątaniem, gotowaniem. Motywuje mnie i wspiera. Jestem osobą bardzo żywiołową, dlatego ta diagnoza i to że nagle musiałam odciąć się od pracy, bardzo mnie przytłoczyło, bo po prostu kocham życie, muzykę, ludzi i chcę żyć! Tak dużo już przeszłam, przez niewyobrażalne bóle i cierpienie, ale żyję, walczę o siebie i nigdy się nie poddam! Utrzymuję się z niewielkiej emerytury, która ledwo co starcza na pokrycie opłat za mieszkanie i media. Brakuje mi środków na opatrunki, leki, suplementację, odżywki, specjalistyczną żywność, zabiegi, dojazdy, terapie - wszystko co nierefundowane... Dlatego zwracam się do Państwa - ludzi o dobrym sercu - o wsparcie finansowe. Liczy się każda złotówka, bo wydatków jest bardzo dużo i bez Państwa pomocy sobie nie poradzę, a tak bardzo chcę żyć dla siebie i moich bliskich. Proszę Państwa z całego serca o pomoc i z góry ślicznie dziękuję.

1 108 zł

3%

Jolanta Kaczmarska, Radom

Leczenie onkologiczne

W styczniu 2022 zdiagnozowano u mnie złośliwy nowotwór piersi. Moja walka dopiero się zaczyna, wierzę, że uda mi się pokonać raka. Mam 8-letnią córkę, dla której zrobię wszystko, by być zdrowa. Siły dodają mi pełnoletnie córki i najbliższa rodzina. Środki pieniężne przeznaczę na dojazdy do szpitala, konsultacje medyczne, leki. Dziękuję za okazane wsparcie.

13 484 zł

89%

Przemysław Siudut, Kraków

Pomóż przegonić z nami raka! Bo rak to nie wyrok!

Cześć, mam na imię Marlena. Człowiek w życiu codziennym mierzy się z różnymi przeciwnościami losu, zawsze ja i moja rodzina staraliśmy się radzić sobie ze wszystkim, przed czym stawia nas życie. Teraz jednak nastał taki moment, że pragnę zwrócić się do Was, bo w ludziach jest największa siła! Historia jednak nie będzie o mnie, będzie o moim tacie. Mój tata, lat 57, w październiku 2020 r. dołączył do grona osób walczących z rakiem. Jest osobą pogodną, patrzącą pozytywnie na świat, zawsze można liczyć na dobre słowo czy pomoc z jego strony. Od połowy 2021 r. musiał przestać pracować, co wiązało się ze zwolnieniem z pracy i utratą źródła dochodu. Pracę swoją bardzo lubił, od młodzieńczych lat zawsze chciał być żołnierzem zawodowym. Całą swoją służbę, trwającą ponad 30 lat, starał się odbyć zgodnie z założeniami służby żołnierza. Przemek, bo tak na imię ma mój tata, jest ojcem dwóch córek (ja i moja młodsza siostra – 17 lat), kochającym mężem, dobrym teściem, a ostatnio odnajduje się w nowej roli, na którą czekał z niecierpliwością – roli dziadka! Choć sił ma niewiele, a wnuczka ma dopiero 2 miesiące – jest to duet idealny! Wnuczka stała się jego oczkiem w głowie, zawsze lubił dzieci i pragnie się nią jeszcze nacieszyć, dlatego staje do walki ze zdwojoną siłą. Tak jak wspomniałam, w październiku 2020 r. diagnoza przyszła nagle i nieoczekiwanie. Lekarz oznajmił – Ma pan nowotwór złośliwy odbytnicy (cT4N2M1). Jakby tego było mało, guz jest duży i w kiepskim miejscu, bo 4 cm nad odbytem, do tego nacieka na okoliczne narządy. Na ten moment jest nieoperacyjny. Tata trafił do szpitala na oddział chirurgii w celu wykonania badań (kolonoskopia) oraz dotoczenia krwi, ponieważ miał głęboką anemię. Pierwotnie miała też być wykonana operacja usunięcia guza z odbytnicy. Niestety po wykonaniu badań i przeanalizowaniu wyników, lekarz stwierdził, że na ten moment nie jest w stanie usunąć guza. A dodatkowo wtedy okazało się, że jest to właśnie rak. Z uwagi na zagrażającą niedrożność przewodu pokarmowego oraz stan taty, który był naprawdę ciężki (wycieńczony i niedożywiony), lekarz podjął decyzję o wyłonieniu kolostomii. Na początku był to dla nas szok, coś nowego. W szczególności dla taty, ponieważ zawsze był aktywny fizycznie – basen, rower czy sauna. Jednak postanowiliśmy wziąć się w garść i stanąć do walki z rakiem! Niestety z uwagi na zaawansowanie choroby, tata ma przerzuty w płucach (kilka guzków) oraz powiększone węzły. Pierwszym krokiem w walce z rakiem było podjęcie radioterapii – na początku listopada 2020 r. przez 5 dni naświetlany był guz, następnie w styczniu 2021 r. do lipca 2021 r. tato przeszedł pierwszy cykl składający się z 8 wlewów chemii. Był to dla niego ciężki czas, ponieważ musiał zbierać w sobie siły, żeby walczyć z rakiem i skutkami ubocznymi, jakie niesie za sobą radioterapia oraz chemioterapia. Dzięki skorzystaniu z wielu leków, suplementów, żywności przeznaczenia medycznego (nutridrinki, białko) tato w miarę dobrze przeszedł ten ciężki okres. Dodatkowo te wszystkie leki, suplementy, terapie mają za zadanie chronić te narządy, gdzie rak jeszcze nie dotarł. Z końcem roku 2021 r. tato zaczął na nowo źle się czuć... Machina ruszyła ponownie. Badania, analiza i kolejna radioterapia. Aktualnie tato jest w czasie kolejnej chemioterapii, która jest o wiele cięższa dla niego do zniesienia i obciążająca organizm (wcześniej miał jednodniowe wlewy, teraz są 2x po 24h) i jeszcze bardziej potrzebuje pomocy i wsparcia, aby przetrwać ten ciężki cykl chemii oraz odbudować i zregenerować organizm po niej, co będzie wiązać się z kosztami wizyt u prywatnych specjalistów (w dobie pandemii ciężko o "normalne" terminy wizyt) oraz specjalistycznych badań, aby szybciej móc działać i ocenić działanie obecnej chemii. Nie wspomnę o kosztach dojazdu do lekarzy, szpitali czy potrzebie zakupu dodatkowego sprzętu stomijnego, ponieważ limit na refundację przy skutkach ubocznych chemii (np. biegunka) jest niewystarczający. Przedstawione dodatkowe leczenie to koszt rzędu kilku tysięcy złotych miesięcznie. Stosowanie dotychczasowej suplementacji ma sens w przejściu choroby i leczenia w sposób łagodniejszy. Bardzo chcielibyśmy również zasięgnąć opinii innych jeszcze specjalistów w Polsce, jednak to są już wysokie koszta terapii i wizyt, których NFZ nie refunduje. Wierzę, że dzięki Waszej pomocy jesteśmy w stanie to zrobić! Dlatego z całego serca proszę Was Kochani o wsparcie. Pamiętajmy, złotówki mają moc!!! Pomóż nam razem walczyć i cieszyć się dalej życiem! Za każdą wpłatę będziemy bardzo wdzięczni, za co z góry serdecznie dziękujemy z całego serducha!!!

2 842 zł

11%

Zbiórki

Oświadczam, że zapoznałam/zapoznałem się i akceptuję treść Zgody marketingowej.