Marzenie: żyć, jeść, ułożyć usta w uśmiech...

Dopóki nie straciłam połowy jamy ustnej, nie doceniałam, jak genialnym i życiodajnym procesem jest możliwość otwierania ust, gryzienia, przełykania, mówienia, mimiki twarzy, w tym układania warg do uśmiechu. Dziś oddałabym wszystko za odzyskanie chociaż jednej z tych możliwości. W wyniku postępującego nowotworu jestem po przeszczepach rekonstrukcyjnych dużej części jamy ustnej.

Zwracam się do Państwa o pomoc w sfinansowaniu drugiej prywatnej operacji jamy ustnej, której koszt wyniósł 75 tysięcy złotych. Okazała się niemożliwa do sfinansowania przez NFZ, mimo że jestem pacjentem onkologicznym i mimo że przez całe dorosłe życie opłacałam składki ZUS i ponad 40 lat pracowałam jako wykładowca w Akademii Medycznej. 

Gdy w sierpniu 2020 roku usłyszałam diagnozę: rak prawego policzka (ca praeinvasivum) i guz wargi dolnej po stronie prawej (ca squamosum keratodes G2), postanowiłam zawalczyć o życie. Wybrałam metodę alternatywną do szeroko okaleczającego zabiegu chirurgicznego, decydując się na radykalną radioterapię (33 naświetlenia).

Skutki poradiacyjne były z jednej strony pozytywne, nowotwór został zlikwidowany, ale wypalenie błony śluzowej jamy ustnej powodowało nieznośny ból przez wiele miesięcy, a powstające blizny spowodowały przykurcz i szczękościsk, uniemożliwiający normalne spożywanie posiłków, bo otwarcie ust zmniejszyło się do maksymalnie 0,5 cm. Ponad 2 lata spędziłam na konsultacjach z lekarzami i naturoterapeutami, na rehabilitacji i ćwiczeniu mięśni twarzy. Szczękościsk niestety nie odpuszczał, spożycie papki czy zupy, wypicie nutridrinka trwało kilka godzin w ciągu dnia, a poza tym koszty moich działań wraz z dojazdami i lekami (ok. 20 tys. zł)  mocno uszczuplały  oszczędności. Nieustannie trwała walka z bólem po radioterapii, walka o zjedzenie i przetrwanie. Nic to nie dało. Ale nie poddawałam się.

W czerwcu 2022 roku przeszłam operację miorelaksacji blizn. Mój stan po tej operacji budził początkowo nadzieję, ale szybko pogorszył się (nowe blizny). Szczękościsk pozwalał na otwarcie ust tylko na 0,1 - 0,3 cm, a to już był problem zagrażający życiu.   

I gdy już nie było prawie nadziei, trafiłam do prof. Adama Maciejewskiego w Klinice Nieborowice. Profesor, biorąc pod uwagę stan miejscowy oraz ówczesny (jak dokumentowały wyniki badań) brak cech nowotworowych (co wykluczało mnie z grona pacjentów onkologicznych), zaproponował prywatny zabieg - rekonstrukcję policzka prawego uszypułowanym płatem podbródkowym i m.in. likwidację szczękościsku. Operację przeszłam w Klinice Nieborowice w dniu 9 lutego 2023 roku - bez powikłań. Kosztowała 74 tysiące zł, co było możliwe do udźwignięcia dzięki kredytowi bankowemu i resztce rodzinnych oszczędności.

W wyniku operacji przykurcz i szczękościsk częściowo ustąpiły, otwarcie ust stało się możliwe na 1,4 cm. Wróciła mi nadzieja na normalne życie i odzyskanie sprawności jamy ustnej.

Podczas powyższego zabiegu pobrano materiał biopsyjny z trzech miejsc. 16 marca przyszedł wyrok: w przedsionku, dnie i dziąsłach jamy ustnej stwierdzono wznowę raka płaskonabłonkowego rogowaciejącego G2. Nowotwór złośliwy, podrażniony interwencją chirurgiczną, rósł dosłownie w oczach i zaczął niszczyć efekty rekonstrukcji policzka prawego. 

Kolejna operacja była konieczna natychmiast. Walczyłam o to, by operacja odbyła się na NFZ, ale niestety nie zakwalifikowano mnie do tak rozległego zabiegu. Nie miałam wyboru - musiałam zdecydować się na drugą operację prywatną, pomimo braku własnej możliwości jej opłacenia. Za wszelką cenę postanowiłam ratować zdrowie i życie.

Prof. Maciejewski zaproponował radykalną resekcję wznowy z odcinkową resekcją i rekonstrukcją żuchwy, z usunięciem węzłów chłonnych szyi pięter I-III oraz rekonstrukcję błony śluzowej wolnym płatem biodrowym - w jak najszybszym czasie z uwagi na galopujący rozrost nowotworu. Ta druga prywatna operacja odbyła się w dniu 17 kwietnia 2023 roku. Przeżyłam i przetrwałam. Jem strzykawką przez sondę donosową, oddycham i usiłuję mówić przez rurkę tracheostomijną, nie przełykam z uwagi na obrzęk przeszczepu – ale mogę już chodzić i wierzę, że jestem uratowana.

Od 15 kwietnia 2023 roku moja córka prowadziła zrzutkę i dzięki pomocy wspaniałych Darczyńców (ponad. 140 osób), ludzi wielkiego serca, uzbierała ponad 31 tysięcy złotych. Zbiórka ta zakończyła się z dniem 27 kwietnia 2023 roku.

Teraz ja, już w swoim imieniu, zwracam się do Państwa, do empatycznych ludzi, o pomoc w dalszym sfinansowaniu tej drugiej operacji. W Klinice muszę w najbliższym czasie uregulować jeszcze kwotę ponad 40 tysięcy złotych oraz posiadać chociaż minimalne środki na leczenie pooperacyjne, dojazdy na kontrole (z Wrocławia do Gliwic) i rehabilitację (a znaczna część mojej emerytury jest teraz przeznaczana na spłatę kredytu wziętego na sfinansowanie pierwszej operacji).

Na każde żądanie Darczyńców przedstawię mailowo lub osobiście pełną dokumentację medyczną oraz faktury za operacje w Klinice Nieborowice, a także przelewy kwot zebranych na drugą operację dzięki Waszej dobroci i hojności.

Przedstawiam Państwu swoje zdjęcia... z ciężkiego boju o zdrowie i życie. Dziękuję z serca każdej Osobie i każdej Instytucji, która zdecyduje się mnie wesprzeć w opisanej sytuacji. Bardzo pragnę jeszcze żyć, to moje największe w tej chwili  marzenie.